Bar na przedmieściach.

Melissa Johnes

Nic nie odpowiedziała chłopakowi, o nie. Nie chciało się jej gadać, pomimo faktu, iż chłopak był bardzo zabawny. Jednak rozmowa musiała trwać dalej. - Czym się interesujesz - zapytała nagle.

Martha Obentley

Weszła do baru i od razu usiadła przy wolnym stoliku. Oparła głowę na ręce i westchnęła.

Gość

Nagle weszła, zauważyła Marthę. Zakryła jej oczy dłońmi i zapytała - Kto to? - powstrzymywała się od śmiechu.

Martha Obentley

-O kurcze, nie wiem. – zaśmiała się. – Już do końca życia będę miała zasłonięte oczy. – powiedziała rozpaczliwie, wyciągając jedną rękę w miejsce, gdzie powinna znajdować się twarz Franceski i złapała ją za nos. – Francesca, o Ty małpo jedna. – mruknęła, śmiejąc się xd

Gość

- Ha, ha... - powiedziała siadając na przeciwko dziewczyny. Nabrała powietrza w usta, powiedziała po dłuższym zastanowieniu:
- Jestem z Travisem - zagryzła lekko wargę.

Martha Obentley

-Dziękuję. - szepnęła, spoglądając w górę. - To super. Jakże się ciesze. Mój brat wkońcu znalazł sobie pożądną dziewczynę. - uśmiechnęła się szeroko do Franceski. - Od jak dawna jesteście razem? Proszę o wszystkie szczegóły. - zachichotała.

Gość

- Dopiero minęło kilka dni... - powiedziała rumieniąc się lekko:
- Spędziliśmy razem noc, i różne - spojrzała na nią katem oka:
- Ale mam wielki kłopot. Dostałam sms, z Las Vegas. Niegdyś tam uprawiałam zawodowo motocross. Lecz musiała wyjechać. Więc zaproponowali mi, bym powróciła do tego zawodu, lecz bym musiała zostawić tutaj Travis'a i innych. Bym nawet nie mogła wrócić. A ten głupek nie rozumie, ze nie chcę go opuszczać. - przełknęła ślinę.

Martha Obentley

-Czy Ty chcesz tam wracać? Wracać do tego zawodu? - spytała, zakładając nogę na nogę. - Oni chyba nie każą Ci tam wracać. Decyzja należy do Ciebie, tak? - dodała od razu.

[sorry, że tak długo Kwadratowy

]

Gość

- Tak, ale ten twój braciszek mi karze tam wrócić. nie chcę mi zawadzać na drodze kariery. Ale on chyba nie słyszy co mówiłam... Ja go kocham i nie zamierzam stąd wyjeżdżać. - powiedziała oburzona lekko. Spojrzała przez okno.

Martha Obentley

-Teraz to nie wiem co poradzić w tej sprawie. Zostań, jeśli chcesz i zależy Ci na związku. – odparła z lekkim uśmiechem na twarzy. – Nie ukrywam, że też nie chcę, żebyś wyjeżdżała. – zaśmiała się cicho, chociaż sytuacja może nie była najlepsza do śmiania się.

Gość

- Tak, tylko mi karze wybrać... On i kariera bądź nic... - powiedziała spuszczając głowę. Miała myśli, że to tylko był sen. który stał się w koszmar.

Martha Obentley

Podparła ręką głowę i spojrzała przez okno. Nie odpowiedziała nic. Przymknęła oczy, wzdychając.
-Mam z nim porozmawiać? - zapytała, otwierając oczy.

Gość

- A ciebie posłucha? - powiedziała już z niewielkim uśmiechem. Także, spojrzała przez okno. Dziś dzień, był szary.

Martha Obentley

-Nie wiem. Ale zawsze można spróbować. - powiedziała, przenosząc wzrok na dziewczynę. - Chcesz jeszcze o tym rozmawiać? Nie jest Ci łatwo. Może byśmy się czegoś napiły? - dodała po chwili milczenia.

Gość

- Nie, ja nic nie przełknę. - powiedziała smutnym głosem. Założyła za ucho kosmyk włosów opadajacy jej na twarz. Za nimi siedział jakiś chłopak. Ciągle przyglądał się uważnie Frans.