Herbaciarnia

Isabelle · Gość

Odprowadziła wzrokiem kelnera i ponownie spojrzała na Mikael'a, gdyby wiedział co teraz się dzieje w jej głowie. Oczy błądzą po stole w poszukiwaniu jakiegoś alkoholu, ah...chyba nigdy się nie wyrwie z tego nałogu. Westchnęła, miała nadzieję że nie zauważył jej dziwnego zachowania.

Mikael

Był dobrym obserwatorem, zauważył jej rozbiegany, poszukujący wzrok. To wszystko wydało mu się znajome.
- Isabelle. Myślałem, że jesteśmy szczerzy. - rzucił krótko.

Isabelle · Gość

Wbiła w niego wzrok, "domyślił się.." - pomyślała i obrzuciła krótkim spojrzeniem wszystkich dookoła. Gdy kelner przyniósł herbatę podziękowała mu i napiła się od razu, - jestem z tobą szczera...- mruknęła, choć wiedziała ze tak nie jest.

Mikael

Wbił w nią wzrok.
- Znowu kłamiesz. - zauważył w miarę swobodnym głosem, chociaż z trudem powstrzymywał gniew.

Isabelle · Gość

Jakie znowu? nie wiedziała o co mu chodzi, na chwilkę zamilkła patrząc na herbatę, - wpadłam w nałóg... - mruknęła, wstydziła się tego, ale co ma zrobić skoro to się zaczęło gdy Henry ją zostawił i nie potrafi z tym skończyć.

Mikael

Nie potrzebował tych słów, nie zaskoczyły go one, ale cieszył się, że dziewczyna je wypowiedziała.
- Widzę. Nie wiem tylko dlaczego. - powiedział cicho.

Isabelle · Gość

Westchnęła, powinien się domyślić dlaczego, to nie jest takie trudne, - jak Henry mnie zostawił...załamałam się no i tak wyszło - mruknęła. Napiła się herbaty, lecz ona jej nie uspokajała.

Mikael

Przez chwilę nic nie mówił.
- Czy zdajesz sobie sprawę, że za kilka lat będziesz wyglądała jak pięćdziesięciolatka? Już teraz masz lekkim obrzęk na twarzy. - odezwał się po chwili.

Isabelle · Gość

Wysłuchała tego co mówił i na koniec uniosła brwi do góry "obrzęk twarzy? o czym on w ogóle gada" - pomyślała krzywiąc się lekko. Wzruszyła ramionami, jeśli nawet będzie wyglądała jak pięćdziesięciolatka, to kogo to obchodzi?

Mikael

Uśmiechnął się krzywo. No tak, spodziewał się takiej reakcji.
- Nikt Ci nie pomoże, Isabelle. Sama musisz tego chcieć. - odezwał się po chwili.

Isabelle · Gość

/sorry starzy zabrali mi neta i nie wiem kiedy oddadzą na stałe//
Westchnęła, doskonale wiedziała o co chodzi, ale czy ona sama tego chce? Spuściła wzrok i przez kilka minut patrzyła się tępo w podłogę, - dobrze...spróbuje - powiedziała w końcu z lekkim uśmiechem.

Mikael

Nie odpowiedział od razu. Zdawał sobie sprawę, że to nie takie proste jak dziewczyna myśli.
- Kończ herbatę i pójdziemy. - powiedział zmęczonym głosem.

Isabelle · Gość

Tak jak powiedział, wypiła do końca herbatę i odstawiła na stolik, - dobrze...chodźmy - mruknęła i wstała z krzesła, nie bardzo wiedziała gdzie pójdą, do domu za specjalnie jej się nie chciało. Nie chciała zadawać mu pytań, więc zda się na niego i będzie to, co ma być.

Mikael

Wstał, zapiął kurtkę i zasunął krzesło.
- Chcesz gdzieś jeszcze iść, czy wolisz wracać do domu? - zapytał spoglądając na dziewczynę.

Isabelle · Gość

Wzruszyła ramionami i stanęła wzrokiem na nim, - mi tam obojętnie...a tobie? - zapytała i założyła kurtkę, zapinając się po szyję. Na dworze mróz więc musi się ciepło ubrać, bo inaczej rozchoruje się, a tego nie chciałaby.