Herbaciarnia

Mikael

- Powiedzmy. - stwierdził lekko się krzywiąc. No cóż, na pewno nie zamierzał ciągać jej po barach.
- Chodźmy do mnie lub do ciebie. Przynajmniej będzie sucho i ciepło. - zaproponował.

Isabelle · Gość

Kiwnęła głową, wciąż miała w myślach alkohol...nie mogła przestać o tym myśleć. - Gdzie chcesz... - powiedziała i wyszła szybko na świeże powietrze. Obiecała ze skończy z tym nałogiem, więc nie może pójść do baru i coś kupić. Musi z tym walczyć...Zerknęła na niego, - to gdzie idziemy? - zapytała, do niej...byłoby dobrze tyle ze u niej w domu jest pełno alkoholu, cały barek. Po chwili mruknęła coś pod nosem.

Mikael

Wzruszył ramionami.
- Nie robi mi to różnicy. - stwierdził. Z drugiej strony, lepiej chyba by trafiła od razu do siebie.
- Idziemy do Ciebie. - powiedział po chwili wychodząc z lokalu.

Isabelle · Gość

- Ok... - mruknęła i powolnym krokiem ruszyła za nim. Wychodząc z lokalu zastanawiała się czy uda jej się rzucić alkohol...Zdawała sobie sprawę ze to nie jest takie łatwe jak się wydaje. Zniknęli za rogiem.

Jacob Shepard

Przyszedł tu tylko dlatego, że wcześniej nie był w żadnej herbaciarni. W środku było raczej mało miejsca ale za to przytulnie i przede wszystkim nie było ruchu. Zamówił sobie herbatę koperkową i kawałek ciasta po czym usiadł przy stoliku umiejscowionym zaraz przy oknie. Wyjął z torby książkę The Shadow of the Wind i po uprzednim obejrzeniu jej z każdej strony zaczął czytać.

Phoebe Jones

Weszła do herbaciarni. Mróz na dworze, więc nic dziwnego, że po krótkiej przechadzce Phoebe znalazła się właśnie tutaj. Podeszła do lady i zamówiła dla siebie zieloną herbatę. Następnie skierowała się w stronę stolika znajdującego się w kącie lokalu. Po drodze zauważyła jakiegoś mężczyznę czytającego książkę. Przystanęła na chwilę i Przyjrzała się tytułowi, a następnie przeniosła wzrok na bruneta. - Hmm.. dobry gust. - powiedziała cicho uśmiechając się delikatnie. Po chwili ruszyła w kierunku swojego stolika. Usiadła na krześle i spojrzała w kierunku kobiety przygotowującej herbatę.

tak, wiem, że długo. ale ostrzegałam! Jezyk

dobra, ale się będę starać poprawić Wesoly

Jacob Shepard

spoooko, ja sama jakoś tak 'krzywo' czasowo będę pisać ;p

- Mhm - mruknął jedynie kątem oka spoglądając na dziewczynę. W pierwszej chwili nie zwrócił na nią uwagi ale po jakimś czasie stwierdził, że chyba skądś ją zna. Spojrzał na nią ukradkiem. No tak, wszędzie by poznał swoją byłą dziewczynę. Chodzili jakiś rok i wystarczyła jedna głupia kłótnia żeby ze sobą zerwali i całkowicie o sobie zapomnieli. Ciekawiło go, czy ona także go poznała czy zaczepiła nieświadomie. Po chwili postanowił podejść i zagadać, w końcu teraz są starsi i mądrzejsi... -Minęły już chyba ze dwa lata odkąd widzieliśmy się po raz ostatni, prawda? - powiedział przysiadając się do stolika dziewczyny.

Phoebe Jones

spokoo

Spojrzała podejrzliwie na mężczyznę. Jakie znowu dwa lata, i jakie spotkanie? Kompletnie nie wiedziała o co chodzi. Odchrząknęła cicho i zwróciła się do mężczyzny uprzejmie: - Przepraszam, znamy się? - spytała przyglądając się mu. Skądś kojarzyła twarz bruneta. I te oczy.. Błądziła w swoich wspomnieniach, szukając jego twarzy - bez skutku. Chociaż właściwie ktoś jej się nasuwał na myśl, ale wolała poczekać na rozwój akcji.

Jacob Shepard

- W sumie to miałem nadzieję, że nie będę musiał się przedstawiać, w końcu to tylko dwa lata... - powiedział spokojnie. No ale w sumie dziewczyna miała wtedy dopiero 16 lat... - Jacob - powiedział jedynie. Jeżeli nawet to nie pomoże dziewczynie to chyba będzie czas zastanowić się, czy to on się czasem nie pomylił.

Phoebe Jones

-Jake?! - krzyknęła, a kilka osób odwróciło się w jej kierunku. Nie musiała krzyczeć, ale zdziwiła się, i to porządnie. Przyglądała się mu, starając ochłonąć. Jacob! Boże, jak mogła zapomnieć, że to on. Aż jej się głupio zrobiło. Chociaż trochę się niby zmienił. Ale mimo wszystko - jak można zapomnieć jak wygląda były chłopak? Chyba powinna zacząć brać tabletki na pamięć. Osiemnaście lat i takich rzeczy nie pamiętać.. Wstyd i hańba! xd W każdym bądź razie chyba powinna coś powiedzieć. - Uhm.. miło znowu Cię zobaczyć. - odparła już normalnie, a po chwili uśmiechnęła delikatnie. Zerknęła na jakiegoś starszego pana gapiącego się na nią.

Jacob Shepard

Uśmiechnął się zmieszany. Nie spodziewał się takiej reakcji ze strony dziewczyny, teraz przez nią chyba wszyscy ich obserwowali aby śledzić dalszy ciąg wydarzeń. Super. No ale w sumie ulżyło mu, że to jednak Phoebe a nie jakaś podobna dziewczyna. -Ykhm, tak, ciebie również - powiedział po chwili po czym przyjrzał się jej uważnie. Zmieniła się, wydoroślała... W sumie dziwne, że ją poznał. -To co u ciebie? - zapytał po chwili uśmiechając się lekko.

Phoebe Jones

- W porządku. Jakoś sobie radzę - powiedziała, czekając przez chwilę, aż goście w lokalu zaczną wracać do swoich zajęć. - Wczoraj przyjechałam do New Jersey,życie na Florydzie zaczęło mnie z lekka przytłaczać. - powiedziała, uśmiechając się niemrawo. Pominęła całą historię o śmierci matki, alkoholizmie ojca i pomniejszych problemach. Nie chciała mówić o tym chłopakowi, bo właściwie nie była z nim już w takich dobrych stosunkach, a poza tym wciąż wspomnienie o tych wydarzeniach bardzo ją bolało. - A co tam u Ciebie? - spytała, przyglądając się mu przez chwilę. Wyprzystojniał, nie ma co. Ale to zachowa dla siebie.

Jacob Shepard

- W sumie nic ciekawego. Ciągle podróżuję, dwa dni temu wróciłem z Madrytu - powiedział, spoglądając w stronę jakiejś kobiety, która cały czas się na nich patrzyła i nawet tego nie ukrywała. -Mieszkałem tu już wcześniej ale pewna osoba zmusiła mnie do wyjazdu. - dodał po chwili. Cała sytuacja była dla niego co najmniej śmieszna. Pomimo tego, że kiedyś byli tak blisko teraz traktowali się jak całkowicie obcy sobie ludzie.

Phoebe Jones

- Yhym - odparła krótko i spojrzała na natrętnego gapia. Pomachała do kobiety z uśmiechem, a tamta niechętnie odwróciła wzrok. Przeniosła wzrok na Jake'a. Nie, taka rozmowa nie ma sensu. Zero jakiegokolwiek zaufania z obu stron. Nawet nie są w stanie normalnie pogadać - jak starzy, dobrzy przyjaciele. Właściwie, nawet nie pamiętała, o co się pokłócili, zresztą w tym momencie nie miało to znaczenia. Chciała po prostu z nim normalnie pogadać, tak jak kiedyś. Odchrząknęła cicho: - Słuchaj Jake - zaczęła nieśmiało wciąż na niego patrząc. - Nie wiem o co chodzi i nie wiem co nas tak blokuje, ale strzelam, że długi brak kontaktu ze sobą. Naprawdę bym chciała z tobą normalnie pogadać tylko.. nie mam pojęcia jak. Bo prawda jest taka, że dużo się pozmieniało, tylko.. nie potrafimy ze sobą normalnie o tym poromawiać. A tak być nie powinno.. - mówiła niezbyt składnie. Miała nadzieję, że chłopak ją jakoś wesprze, bo nie wiedziała co jeszcze może powiedzieć. Chce z nim po prostu normalnie pogadać - to wszystko! Zerknęła na kelnerkę, które przed chwilą pojawiła się przed stolikiem. Phoebe podziękowała za herbatę i znów spojrzała na chłopaka.

Jacob Shepard

Chłopak kiwnął jedynie głową i przez dłuższą chwilę siedział cicho. W końcu jednak uśmiechnął się do niej i odważył na nią spojrzeć. -Wiesz, może nie powinienem tego mówić, ale czasami zastanawiam się, czemu nam wtedy nie wyszło, bo z mojej strony wszystko było prawdziwe. Ta kłótnia... naprawdę nie jestem w stanie sobie przypomnieć o co poszło. Mogę jedynie się przyznać, że wykorzystałem to i uciekłem od ciebie, nie wiem czego się bałem. Musisz wiedzieć, że żałuję. I wiem, że teraz jest inaczej, to oczywiste, przecież my sami się zmieniliśmy. Niczego od ciebie nie oczekuję, po prostu chcę, żebyśmy właśnie rozmawiali normalnie. Tak jak przyjaciele. Oczywiste jest, że zajmie nam to trochę czasu ale sądzę, że damy radę. - powiedział, kończąc swój monolog. Zastanawiał się, czy powiedział wszystko to, co chciał ale chyba kilka rzeczy mu umknęło. No cóż. W sumie nie zdziwi się, jeżeli dziewczyna teraz wstanie i wyjdzie przestraszona jego słowami.