Karczma "Pod Rozbrykanym Kucykiem"

Martin

Odprowadził odchodzącego kelnera wzrokiem.
- Jestem Brytyjczykiem. - odpowiedział krótko. To chyba nie wymagało dłuższego komentarza

Anett

- Ja pochodze z Norwegii. - mruknęła, tak jakby nie przepadała za swoim rodzinnym krajem. - Mam tutaj nawet brata, uciekłam z byłym. Moje życie jest pełne niespodzianek.

Martin

- Pełne niespodzianek? - powtórzył unosząc brwi. Ciekawe określenie.
- Jeżeli chcesz, opowiadaj. Słucham. - zachęcił.

Anett

- Nie dzisiaj, może kiedy wpadniesz do mnie. Teraz musze już iść. Proszę, jeżeli bedziesz chciał sie spotkać, napisz. - powiedziała podając karteczke z numerem komórki. Owinęła sie szalikiem, założyła płaszcz. Rzuciła do chłopaka ciepły uśmiech - wyszła.

Martin

Przyjrzał się karteczce bez słowa, po czym schował do kieszeni. Nie ruszał się z miejsca, nie zamierzał jeszcze wychodzić.

Jane

Dziewczyna weszła do karczmy. Hm, stolik, stolik, stolik. Jakiś jest, przy oknie. Zmierzyła w jego kierunku, w ostatnim momencie zatrzymała się. Świetnie, przegrała w walce, ktoś jej zajął miejsce. Odwróciła się na pięcie, przewróciła oczyma. Więcej wolnych stolików nie ma. Poprawiła torbę, widniejącą na jej ramieniu. Podeszła do baru, bezsensu rozglądając się po lokalu, a nóż ktoś skończył jeść i idzie do domu. Zmrużyła oczy.

Martin

Obserwował spokojnie stoją przy barze dziewczynę.
- Szukasz miejsca? - odezwał się po chwili. Cóż, chyba może jej ustąpić, w końcu on i tak niedługo będzie się zbierał.

Jane

Uniosła brew kierując wzrok ku chłopakowi, najprawdopodobniej mówiącemu do niej. Skinęła głową. Nie wiedząc, czy podejść, czy pozostać tam, gdzie stoi rozejrzała się jeszcze na boki, upewniając się, czy chłopak mówił do niej. Chyba nie było nikogo, kto by szukał miejsca, chociażby według niej. Uśmiechnęła się lekko.

Martin

Uniósł lekko jeden kącik ust.
- To nie rozglądaj się jak mysz w pułapce tylko siadaj. - mruknął odsuwając lekko jedno z krzeseł przy stoliku.

Jane

Ruszyła w stronę stolika.- Nie byłam pewna.- wytłumaczyła cicho. Usiadła na wyznaczonym krześle, chwyciła kartę. Coś trzeba zjeść, zaczęła ją przeglądać, chwilami zerkając na chłopaka. Może uda im się też pogadać, nawiązać jakąś znajomość w nowym miejscu na pewno się przyda.

Martin

Patrzył na dziewczynę spokojnie. Wyglądała na trochę przerażoną, niepewny głos i jakby ukradkowe spojrzenia, jakie mu rzucała. Nachylił się do niej, jakby chciał powierzyć jej jakiś sekret.
- Bardzo się mnie boisz? - zapytał cicho, z rozbawieniem.

Jane

- Pewnie.- odparła z uśmiechem. Po prostu tak wyszło, ona raczej nie jest strachliwą osobą. - Na pierwszy rzut oka, już jesteś okropny, każdy się Ciebie boi.- dodała po chwili, chichocząc pod nosem.

Martin

Obrzucił ją urażonym spojrzeniem.
- No wiesz. A ja myślałem, że podobam się dziewczynom. - stwierdził markotnie, lecz z błyskiem w oku. Wyprostował się na swoim krześle.

Jane

- Przykro mi.- palnęła uśmiechając się szeroko. Wróciła do przeglądania karty dań, nic ciekawego. - Jadłeś już coś?- zapytała po chwili. Zawsze warto wiedzieć, jeżeli było dobre weźmie to co on, a jeśli nie dobre, to tego nie weźmie. Prosto.

Martin

Pokręcił przecząco głową.
- Nie, tylko piłem. - wyjaśnił zerkając na kartę. No cóż, chyba też nie miałby zaufania do tych potraw.