Karczma "Pod Rozbrykanym Kucykiem"

Jane

- A co chcesz okraść?- zapytała retorycznie.- Tak, mieszkam sama.- dodała. No cóż, ma się takich rodziców, którzy wykupią dom, dadzą na bilet w jedną stronę. Chcesz wrócić? Zarób, a najlepiej by było, jakbyś nie wracał.

Martin

Przyglądał się jej z uwagą.
- A wiesz, że nie powinnaś? Mając siedemnaście lat jest to prawnie karalne. Oczywiście dla twoich opiekunów. - poinformował ją.

Jane

- Tak jak oni, mam to gdzieś. Kilka miesięcy nikogo zbawi.- mruknęła wzruszając ramionami.- Zjedz wszystko, ja już nie chcę.- dodała przysuwając w stronę chłopaka frytki. Przeszła ją ochota jedzenia.

Martin

Zmrużył lekko oczy.
- No cóż, Twój wybór - zauważył. Nie zamierzał jej do niczego przekonywać. Pokręcił przecząco głową gdy podsunęła mu frytki.

Jane

- Nie do końca, ale coś na pewno.- odpowiedziała. Dopiła swoją colę.- Przestało chwilowo padać, więc chyba pójdę. Z kolacją czekają.- mruknęła, a ostatnie zdanie wypowiedziała z nutą ironii w głosie. Cóż, dla niej to był drażliwy temat.

Martin

Skinął głową, sam też się podniósł.
- Słusznie. Korzystajmy z dobrodziejstw pogody. - stwierdził.

Jane

Wstała, wsunęła za sobą krzesło. Poprawiła szmacianą torbę na ramieniu, uśmiechnęła sie lekko, ruszyła w stronę drzwi. Miała nadzieję, ze chłopak też teraz wyjdzie to sie z nim pożegna, a jeżeli nie to trudno, najwyżej.

Martin

Zapłacił kelnerowi, po czym wyszedł z lokalu za dziewczyną. Zapiął kurtkę, zmrużył oczy gdy uderzył w niego podmuch wiatru.

Jane

Poprawiła włosy.- To ja idę, na razie.- powiedziała do niego, pożegnać się pożegnała. Ruszyła do domu, po chwili jednak przypomniała sobie o czymś. Obróciła się na pięcie i wróciła do lokalu.- Zapomniałam zapłacić.- mruknęła do chłopaka, jakby się tłumacząc.

Martin

Uśmiechnął się z rozbawieniem, przytrzymał ją za ramię.
- Zauważyłem. Na szczęście masz mnie. - stwierdził unosząc lekko brwi i uśmiechając się nieznacznie.

Jane

Kiwnęła powoli głową.- Czyli, co?- zapytała. Czasem z rozumieniem też było ciężko. Spojrzała na niego, uśmiechając się lekko.

Martin

Westchnął, przewrócił oczami.
- To znaczy, że uregulowałem rachunek i nikt cię nie będzie ścigał. - wyjaśnił modląc się o cierpliwość.

Jane

Skinęła głową.- Aaa.- mruknęła.- To znaczy, że Ci muszę oddać, czekaj, zaraz znajdę.- odparła od razu, odpięła torbę. Zaczęła szukać portfela, hm.. gdzieś tu był. Jest! Wyjęła pieniądze.- Masz i dzięki.- powiedziała wręczając mu pieniądze.

Martin

Patrzył na nią z rozbawieniem.
- Nie chcę twoich pieniędzy. - powiedział podnosząc rękę i zaciskając jej palce.
- Potraktuj to jako przyjacielską przysługę. Jasne? - uniósł brwi.

Jane

- Ciemne.- mruknęła marszcząc nos.- Masz je wziąć.- dodała po chwili, naburmuszona jak małe dziecko. Dmuchnęła sobie w grzywkę, patrząc na niego.