Kawiarnia.

Massie Carlson

- Nie obraziłam się, jeżeli o to chodzi.- zapewniła go, biorąc szklanke wody. Oplotła szklanke dłońmi, rozglądajac sie krotko.

William

To mam szczęscie-powiedział-Nie którzy moi znajomi obrazili by się.

Massie Carlson

Uśmiechnęła sie nieco szerzej. W końcu ona nie jest taka jak inni, można powiedzieć, że ona jest 'inna' w odróznieniu od innych ludzi. Upiła łyk wody.

William

Skąd jesteś?-zapytał z ciekawością.Upił łyk kawy.

Massie Carlson

- Z Norwegi.- odpowiedziała, odstawiając szklankę.- A Ty?- zapytała, sądząc, że chciałby zapewne, żeby tez się go o to zapytała.

William

Z Anglii-powiedział i ucieszył się ,że też jest europejką.

Massie Carlson

- Dlaczego tu przyjechałeś?- zapytała. Podparła policzek dłonią, patrząc raz to na twarz chłopaka, raz na wodę.

William

Tak,jakby musiałem. Tutaj jest mój zespół.Tutaj ukończyłem licencjat weterynarza.-powiedział,był ciekawy czemu dziewczyna znalazła się właśnie tutaj-A ty?

Massie Carlson

- Od piątego roku życia wychowywałam się u ojca, w końcu ten stwierdził, że muszę wyjechać, żeby nauczyć się róznych rzeczy, sama. Tak więc jestem tu.- odpowiedziała, obkrecając szklankę w dłoni.

William

To pewnie miałaś trudno-powiedział i znowu napił się kawy.

Massie Carlson

- Jakoś sobie radzę.- odpowiedziała zgodnie z prawdą. Pieniądze ojciec wysyla, więc na razie nie musi pracowac. Wazne, żeby się uczyła.

William

Ja w schronisku jako weterynarz pracuję-powiedział-Małe zarobki ,ale dla mnie wystarczą.

Massie Carlson

Uśmiechnęła się kątem ust.- Fajnie.- uznała. no tak, dla niej każde zajęcie, które wykonuje kto inny jest ciekawe.

William

Nie wiem czy tak fajnie.Zawsze mam łzy w oczach gdy muszę uśpić jakiegoś psa-powiedział ze smutkiem.

Massie Carlson

- No tak, co do tego to nie fajne.- powiedziała. Co do tego, to miał racje, uśmeichnęła się pocieszająco.