Kawiarnia.

Henry

Zrobił to o co ją prosiła - Ty zamawiasz, ja płacę... - mruknął pod nosem. Spojrzał przez szybę. Zatłoczone ulice. Samochodu w korkach. Kompletnie chaos. Lecz nie ma się co dziwić, ta ulica pozostanie ruchliwa.

Isabelle · Gość

Zmarszczyła lekko czoło, gdy usłyszała że będzie płacił, lecz nic nie powiedziała, nie chciała się kłócić a po za tym jest głodna i zmęczona. Zamówiła więc gorącą herbatę i jakąś małą zupkę.

Henry

Przyglądał się jej jak zajadała się zupą. Widocznie była strasznie głodna. Uśmiechnął się lekko do niej. Założył ręce za głowę. Niespodziewanie nagle niektóre z nastolatek stanęły za szybą i krzyczały jak opętane na widok Henrego.

Isabelle · Gość

Gdy już zjadła zupę i wypiła do końca herbatę, odetchnęła, coś tam wrzuciła do żołądka, ale czy to wystarczy...?na jakiś czas pewnie tak. Gdy usłyszała jakieś krzyki jej wzrok stanął na jakiś nastolatkach przy oknie. Nawet jej to nie ruszyło, niech sobie coś krzyczą, niech go całują, jeśli na to pozwoli, choć będzie w jakimś stopniu zazdrosna. Spojrzała na Henry'ego - możemy już iść....do mnie? - zapytała. Tak teraz było jej potrzebne łóżko, spokój i ciepło.

Henry

- Oczywiście - mruknął do niej. Zostawił na stoliku pieniądze. Wziął ją za rękę. Wyszli z kawiarni - Prowadź. Bo o dziwo jeszcze nie wiem gdzie mieszkał - powiedział to dajac jej buziaka z policzek.

Isabelle · Gość

Uśmiechnęła się i złapała go za rękę, nie chciała go zgubić, ani żeby porwały go te nastolatki, które kleiły się do niego jak mucha do smoły. Ruszyła w kierunku swojego domu.

//napisz pierwszy//

Juliett

Weszła do środka. Potrząsnęła głową, pozwalając, by krople deszczu osiadłe na jej włosach pofrunęły na wszystkie strony. Uśmiechnęła się przepraszająco do opryskanego mężczyzny wychodzącego z lokalu i rozejrzała się szukając wolnego stolika.

Sweeney

Przyszedł zmarzniety. Tak, ciepła kawa poprawi krążenie i rozgrzeje. Rozejrzał się wokól. Mógł się tego spodziewać... Lunął deszcz i wszyscy pochowali się do kawiarni. Nagle jego wzrok przyciągnęło wolne miejsce obok dziewczyny. A może to piękna dziewczyna przyciągnęła jego wzrok? Wolał nie wnikać. Podszedł. Wolne? zapytał wskazując miejsce naprzeciw dziewczyny.

Juliett

W końcu wypatrzyła wolny stolik i odsunęła dla siebie krzesło. Usiadła i otworzyła menu, gdy usłyszała gdzieś nad sobą obcy, męski głos. Uniosła oczy i uśmiechnęła się miło.
- Wolne. - przytaknęła zadowolona, że nie będzie musiała siedziec sama.

Sweeney

Dzięki. Tylko robi się chłodno i juz powstają wędrówki ludów w tej kawiarni. Zawsze. zaśmiał się. Przyjrzał się dziewczynie. Była od niego młodsza, to było widać. Uśmiechnął się. Zaraz zawołał kelnera i złożył zamówienie na kawę.

Juliett

Korzystając z faktu, że ma kelnera pod nosem sama też zamówiła kawę i przeniosła wzrok na chłopaka, niespeszona jego badawczym spojrzenie,.
- Jestem Juliett. - powiedziała szybko, tym razem nie zapominając o przedstawieniu się.

Sweeney

Sweeney. powiedział z usmiechem. Nie widziałem Cię tu wcześniej. stwierdził mierząc ją wzrokiem. Był ciekawy skąd jest, co ją tu sprowadza, czym się interesuje.

Juliett

Uśmiechnęła się szeroko słysząc jego imię.
- Nie znałam nigdy nikogo o tym imieniu, oprócz jednej osoby, która nigdy niestety nie żyła. - stwierdziła z żalem.
- I tak, raczej nie miałeś wielkich szans mnie widziec. Dopiero przyjechałam. - wyjaśniła.

Sweeney

Oh.. przykro mi, że moje imię ci się źle kojarzy. powiedział ze smutkiem. Popatrzył na nią. Skąd jesteś jeśli można wiedzieć? zapytał uśmiechając się lekko.

Juliett

- Źle? - powtórzyła zdumiona.
- Chyba żartujesz. Sweeney Todd to moja ulubiona postac filmowa, jeśli wiesz o kim mówię. - zapewniła z entuzjazmem, zapominając o drugiej częsci wypowiedzi chłopaka.