Kawiarnia.

Dereck

Pił swoją kawę mrożoną.Dziewczyna wyraźnie zamilkła, ale on nie miał ochoty ciągnąc ją za język. Wyrósł z tego. Spojrzał w okno na nieznanych mu ludzi.Zastanawiał się jak tutaj toczyło się życie.

Jessie · Gość

Otarła twarz i spojrzała na niego, Przez głowę przechodził jej przeróżne myśli, między innymi jak bo to było gdyby była z Justinem. Spuściła wzrok, nadal panowała cisza.

Dereck

Nie odzywał się nadal widząc głębokie zamyslenie dziewczyny.Dokończył kawę i przeniósł wzrok na chodzący po lokalu kelnerów. Każdy z nich w określonym schemacie wykonywał swoje zadanie. Było to zadziwiające. W Holandii każdy robił co chciał.. niestety.

Jessie · Gość

Po chwili wyrwała się z zamyśleń, - sorry... - mruknęła, - wiesz...jak człowiek jest zakochany bez wzajemności to tak jest... - powiedziała i ugryzła się w język. Miała to zachować w tajemnicy, nikomu nie mówić.

Martin

Wszedł do środka, rozejrzał się po dusznym pomieszczeniu. Nie całkiem odpowiadało mu to miejsce, ale nie zamierzał szukać dalej. Podszedł do wolnego stolika, usiadł i zamówił zwykłą, mocną kawę.

Dereck

Jessie · Gość

Podniosłą wzrok na niego, - ale ja nie rozumiem was...chłopaków...Chodziłam razem z nim do szkoły nic nie mówiłam bo bałam się, choć byłam byłam buntowniczką w szkole. A teraz kiedy go tu spotkałam, od razu wiedziałam co do niego czuję, powiedziałam mu to a on Nic... - powiedziała, - głupia jestem - dodała i wypiła czekoladę.

Jake

Wszedł do kawiarni. Była to właściwie ucieczka przed śnieżycą. Od razu wypatrzył jedyne wolne miejsce i szybko je zajął. Zaraz po nim do środka weszło dwoje ludzi w podeszłym wieku. Fakt, mógł ustąpić im miejsca, lecz to on zajął je pierwszy i nie miał najmniejszego zamiaru z niego rezygnować.

Charlie

Weszła do kawiarni. No tak nie ma wolnego miejsca. Trudno. Było jej zimno i nie miała zamiaru zrezygnować z ciepłej kawy. Poszedł do baru i zamówiła ją. Kiedy ją dostała oparła się o blat baru i zaczęła ją sączyć. Obserwowała wszystkich ludzi.

Jake

Nic nie zamówił. Miał nadzieję, że jak najszybciej przestanie prószyć. Nie cierpiał śniegu. Z zaciekawieniem przyglądał się ludziom wchodzącym jak i zarówno wychodzącym z kawiarni. Po chwili zobaczył jakąś dziewczynę, która kogoś mu przypominała. Chyba jako jedyna z obecnych w lokalu, miała wiek zbliżony do jego. Gdy po chwili się na niego spojrzała, odsunął drugie, wolne krzesło i uśmiechał się zachęcająco. Właściwie, nie zależało mu, by dziewczyna się przysiadła. Chciał być po prostu miły.

Charlie

Dziewczyna pokręciła przecząco głową. Nie chciała się dosiadać. Zauważyła, że nie spotkała żadnej dziewczyny oprócz jej siostry od czasu przyjazdu. Czyżby w tym mieście nie było żadnej dziewczyny. Westchnęła i nadal sączyła kawę.

Jake

Trudno. - pomyślał, po czym wstał. Podszedł do baru i odłożył gazetę, z którą wcześniej usiadł przy stoliku. Teraz stał on pusty. - Proszę bardzo - zwrócił się do dziewczyny - teraz stolik jest cały dla ciebie. - powiedział, po czym nakładając kaptur na głowę zaczął zmierzać w kierunku wyjścia.

Charlie

Westchnęła. Czemu każdy chłopak gdy odmawia mu się pomocy zaraz się dziwnie zachowuje. Dopiła kawę do końca i odstawiła kawę na blacie po czym zaczęła zmierzać w kierunku wyjścia.
Dzięki, ale nie umarłabym gdybym postała - powiedziała wyprzedzając chłopaka.

Jake

- Chciałem być miły, wiesz? - prychnął. Już miał wychodzić, gdy zahaczył o wieszak. Ten runął na dziewczynę. - Kurde! - krzyknął, po czym szybko go podniósł i wyciągnął rękę w stronę dziewczyny, która leżała na ziemi. - Za to już muszę przepraszać, tak? - powiedział, uśmiechając się pogodnie.

Charlie

Złapała jego rękę i wstała.
Chyba wypadałoby - powiedziała. Westchnęła. Tak ona i te jej szczęście.