Mała kawiarnia

Juliett · Wysłany: Pią 19:37, 12 Mar 2010 Temat postu:

Wzruszyła lekko ramionami, odsunęła krzesełko i wymijając stojących jej na drodze ludzi i stoliki podbiegła do lady. Zamieniła kilka słów z kelnerem po czym już spokojniejszym krokiem wróciła do Scott'a.

Cristian Verso

Cristian wszedł do kawiarni. Małe miejsce, dawno tutaj nie był. Rozejrzał się krótko za wolnym stolikiem, a ewentualnie za Marthą. Choć podejrzewał, ze jest tu pierwszy. Cristian skierował się w stronę wolnego, małego stolika pod oknem.

Martha Obentley

Martha weszła do kawiarni niedługo po Cristianie. Od razu go zauważyła. Ruszyła w jego stronę spokojnym krokiem, nie dając po sobie poznać żadnych emocji, choć w środku serce waliło jej jak młot. Tak naprawdę nie miała pojęcia po co to cale spotkanie, by roztrząsywać na nowo romans Cristiana z jej siostrą? Nie miała ostatnio na nic siły, żadnych chęci, a już w ogóle na tą sprawę. Usiadła na przeciwko chłopaka bez słowa, kierując swój wzrok od razu na jego twarz.

Cristian Verso

- Lepiej nie żegnać się przez sms.- odparł, kierując na nią wzrok. - Albo w ogóle się nie żegnać.- rzucił dodatkowo. Postukał lekko opuszkami palców w blat stołu.- Napijesz się czegoś?- zapytał, zauwazając nadchodzącą kelnerkę.

Martha Obentley

- Herbaty - odpowiedziała natychmiast. Spojrzała na chłopaka z lekką pogardą, prychnęła cicho z kpiącym uśmieszkiem. W takim razie co, wolałby, jakby do niego nie napisała, wyjechała po prostu, czując się jak jakiś zbieg. Osoba, która wybrała ucieczkę bez słowa, najzwyczajniej chowając głowę w piasek. - Dobrze, przepraszam, że napisałam. Mogłam przecież wybrać najprostszy sposób, by oderwać się od Twojej osoby, miasta, tego, co się wydarzyło. Wierz mi, że napisanie tej wiadomości sprawiło mi wiele trudności, nie wspomnę już o tym spotkaniu - stwierdziła, uporczywie tkwiąc wzrokiem w oczach Cristiana.

Cristian Verso

Skinął głową. Dał znać kelnerce i poprosił o dwie herbaty. Wrócił wzrokiem do Marthy.- Dobrze wiem, co zrobiłem. I nie wiem, czemu przepraszasz. Jeżeli napisałaś to napisałaś. Najwidoczniej tego chciałaś.- podsumował krótko. Nie zważał na to, że język mu się plątał i niedługo zacznie mówić o jednej rzeczy w kółko.

Martha Obentley

Spuściła wzrok na blat stolika, głośno wypuszczając powietrze. Podparła dłońmi głowę. Nie wiedziała co ma powiedzieć, jak powinna się zachować. To wszystko było dla niej tak skomplikowane, że najchętniej siedziałaby w zupełnej ciszy, najlepiej w samotności.
- Napisałam to, bo byłeś dla mnie kimś ważnym. Nawet po tych paru latach, kiedy nam nie wychodziło, mieliśmy jakieś problemy, spięcia.. Ja cały czas coś czułam. Teraz ganię się za to, że sobie z tym nie poradziłam, kiedy nasze drogi się rozeszły - wyznała. Uważała się za głupią, zakochaną dziewczynę, która po wielu nieprzyjemnościach spotkała kogoś, kto dawał jej pewnego rodzaju szczęście. Choć tak naprawdę to szczęście było przemieszane czasem ze smutkiem i złością. Martha podniosła bezradny wzrok na chłopaka. Z jednej strony chciała usłyszeć co sądzi, z drugiej - obawiała się każdego wypowiedzianego słowa.

całkiem inny Cristian xd haha : D

Cristian Verso

Bo przypadkiem mi się skasowało tamto zdjęcie i nie mogłam go już znaleźć xd

- Nie wiem, ale mimo wszystko, to co zrobiłem.. nie żałuję tego, że próbowaliśmy coś wcześniej, dalej.- odparł. Czuł się tak jakby mówił wszystko bez znaczenia albo próbował czemuś zaprzeczyć. - Wiem, że mi nie wybaczysz, ale chociaż wytłumaczmy sobie wszystko, nie wiem.. Wszystko co byś chciała wiedzieć.- dodał zaraz. Cristian pogrążał się dalej, nie wiedział co mówi, robi. Działał instynktownie, a za tym stoi plątanie języka na poziomie zaawansowanym.

Martha Obentley

-Cristian - zaczęła, lecz po chwili przerwała, gdyż kelnerka przyniosła dwie herbaty. - Z tego wszystkiego ja nawet nie wiem o co mam pytać, co mamy sobie tłumaczyć - dokończyła po chwili, gdy znów zostali sami. W milczeniu wrzuciła dwie kostki cukru i zamieszała herbatę, obmyślając w głowie wszystko jeszcze raz. - Ciężko mi będzie zostawić to wszystko za sobą, naszą znajomość, Melissę.. To jest jednak jakieś tam przywiązanie - dodała, uśmiechając się lekko kątem ust, chyba pierwszy raz od początku spotkania.