Restauracja Pod Dzwonem

Gość

Pierwsza restauracja w okolicy. xD
__________________

Przyszła tutaj wraz z Alexem. Wzięła karty. Usiedli przy oknie. Zaczęła czytać dania - Mam nadzieję, że masz pieniądze. Ja jedynie dwa dolary - powiedziała. Oczywiście był to niewinny żarcik z jej strony. Zakryła niewinny uśmiech za kartą.

Alex

- Uhm, cośtam mam. - powiedziałem. Lubiłem czytać menu, ciekawych rzeczy się stamtąd dowiedzieć można. Naturalnie, spojrzałem, czy oby tortilli, jakie ubóstwiam nie ma. Nie ma.
- Nooby - stwierdziłem. Jak nie ma tego, to sobie zamówię kotleta z serem. A co. I Sprite'a.

Gość

Spojrzała na niego z dziwną miną na słowo - Nooby - pokiwała głową. - No to ja wezmę Pepsi oraz lasagne. - powiedziała odkładając na bok menu. Poprawiła swoją grzywkę. Wzięła do ręki swoją komórkę. Z nudów czekając na kelnera zaczęła pisać esy.

Alex

Nareszce ten noob przylazł. Loczek, czarne włosy, pociągły ryj. Nie lubie tego typu mężczyzn.
- Ten, no, schabowy z serem. Nie obchodzi mnie, czy macie, czy nie, chcę schabowy z serem. Oraz lasagne. Nieprzypaloną. Plus duży sprite i duża cola. Odmaszerować - powiedziałem do wymoczka. No, cóż.

Gość

Lecz ten 'wymoczek' strasznie obserwuje Jul. Najwidoczniej spodobała mu się. Zaśmiała się niewinnie pod nosem czując na sobie wzrok nieznajomego typka. Uwielbiała jak chłoptasie o nią walczą, bądź ją podrywają.

Alex

Oparłem głowę na ręce. Koleś stał, stał, i stał. Ale mi wisiało, czy się gapił na Juliette.
- Za przeproszeniem, jesteśmy tutaj żeby zjeść. - powiedziałem.

Gość

- No właśnie. Czy nie mógł by pan już iść? - powiedziała patrząc na Alexa z lekkim uśmiechem. Koleś postał jeszcze chwilę, po czym poszedł. - No nareszcie, myślałam że przysiądzie się do nas.

Alex

- Pf. Są niby w robocie, i kupę szmalu za to dostaję - powiedziałem. Wyjrzałem za okno. Monotonia, monotonia i jeszcze raz monotonia.

Gość

Kelner przyniósł pierw napoje, dopiero po 30 minutach jedzenia. Westchnęła biorąc do ręki sztućce. - Mają bardzo powolnego kucharza. Zastanawiałam się, czy przypadkiem on tam nie śpi. - zaśmiała się lekko.

Alex

Milczałem. Natychmiast zacząłem jeść kotleta, nie zwracając uwagi na towarzyszkę. Wszak ja przyszedłem tu coś zjeść, a ona? Nie wiem.

Gość

Dopiero po pięciu minutach zaczęła jeść lasagne. Gdy zjadła pół miała już dość. Tego było za wiele, by to zjeść za jednym zamachem - Pękam... - szepnęła patrząc na niego ciężko. Pokiwała głowę odkładając sztućce.

Alex

- Ja nigdy nie pękam. - odparłem. Nie zamierzam już nic zamawiać, ale nie pekałem.

Gość

- Jesteś taki mądry? To zjedz moja połówkę. Jeżeli ją zjesz zrobię co tylko chcesz, jeżeli nie zjesz to odpowiesz mi na pytanie zadane w szpitalu. Przypomnę Ci: Czy nadal mnie Kochasz? - uśmiechnęła się tajemniczo.

Alex

- Nie - odparłm spokojnie. Była to zarówno odpowiedź na pytanie jak i ,,zakład". Dziewczę widać, że puszczalskie, takich nie potrzebuję.

Gość

- Nie to nie, a chciałam Ci zafundować jeden cały dzień. Nie nie to nie - powiedziała wstając w raz z talerzem. Odłożyła talerz na specjalne miejsce, tak samo jak szklankę po pepsi. Uśmiechnęła się pod nosem niewinnie.