Dom Andiego.

Andy

Duży dom, w centrum miasta.
________________________

Właśnie skończył rozpakowywać swoje graty. Wyjął piwo z lodówki, i usiadł na kanapie. Włączył telewizor, na jakimś tam kanale. Miał zrobić jeszcze wiele rzeczy. Zadzwonić do matki, że wszystko jest ok. Powiadomić faceta, u którego wynajmuje dom, że się mu podoba. Podziękować swojej dziewczynie za to, że zaginęła bez śladu, a on może zacząć żyć od nowa. Nasunął na uszy słuchawki mp3, po czym położył się. Miał nadzieję, że żaden debil mu teraz nie przeszkodzi.

Katja

A jednak przeszkodził!
Zadzwoniła z ciekawości i czekała. To jej sąsiedztwo, powinna je poznać. Pomyślała sobie, jaki to dobry człowiek może mieszkać w tych progach: może jakiś mega w jej typie chłopak, a może dziewczyna takich samych zainteresowań, a może rasta? Czekała aż ktoś otworzy.

Andy

Warknął na cały głos, gdy usłyszał dzwonek. Jakiś idiota miał czelność mu przeszkadzać? No to teraz pożałuje. Odstawił butelkę piwa na stolik, po czym zdjął słuchawki z uszu. Podszedł do drzwi, chwile odczekał, odkaszlnął, po czym szybkim ruchem je otworzył. Gdy zobaczył jakąś dziewczynę, trochę się zawiódł. Z dziewczyną nie może się bić, ani nic. - A gdzie jakiś torciiiiiik? - powiedział, trzepocąc rzęsami jak robią to zawsze jakieś dziewczyny, które próbują go poderwać.

Katja

Zaśmiała się.
- He, pewnie. E, no wiesz, wybacz że może Ci coś przerwałam albo coś, ale jestem od wczoraj Twoją sąsiadką także pomyślałam no wiesz... - nie wiedziała czy się rumieni czy nie. Chłopak na prawdę był w jej typie. Wyglądał na fana rocka co jeszcze bardziej przykuło jej uwagę. Zaczęła się stresować i poczuła suszę w gardle. *khyykhyy*

Andy

- Nie, nie myślałaś. - powiedział, po czym przyjrzał się jej uważnie. Jakaś odmiana, nie wyglądała jak reszta dziewczyn , które dotychczas poznał.

Katja

Dostrzegła że się na nią patrzy.
- No to, mogę wejść? - zapytała drżącym głosem.

Andy

- Jeśli naprawdę musisz, to właź. - powiedział, po czym otworzył szerzej drzwi, czekając, aż dziewczyna wejdzie.

Katja

Weszła i poczęła zdejmować glany. Na szczęście były wysokie i na zamek więc łatwo się zdejmowały.
- Nie nabrudziłam? Chyba nie. - upewniła się po czym zaczęła - Tak więc na imię mam Katja, pochodzę z Finlandii. Przeprowadziłam się tu dla rozrywki ekhem.... Mój talo jest naprzeciwko. Ten zielony taki. No a jak Ci na imię?

Andy

- Czy prosiłem Cię, żebyś się mi przedstawiła? Nie. - powiedział, po czym zamknął za nią drzwi. Udał się w kierunku pokoju, z którego wcześniej został bezczelnie wygnany, pozostawiając drugie pytanie dziewczyny bez odpowiedzi.

Katja

Wkur...zyła się. Otworzyła drzwi, weszła do salony i zaczęła wrzeszczeć na niego:
- Kretynie, ja próbuję być miła i fajna, tak? Nie dość że się przez ciebie stresuję, mam spocone pachy, sucho w gębie to ty... HGFhvcbo! - dodała, poszła do kuchni wzięła szklankę wody i nalała sobie soku. Czy powinnam się tak zachować... Pewnie że tak! pomyślała.

Andy

- Mhm, tam są drzwi, jeśli o to chodzi. - powiedział, po czym położył się na kanapie i napił się wcześniej rozpoczętego piwa. Zastanawiał się, czego jeszcze dziewczyna tu chce. Skoro coś jej nie pasuje, już dawno powinna wyjść. Przypomniał sobie jej słowa, po czym zaczął je analizować.

Katja

- WTF? No dobrze. Tak wiec wychodzę i nie wrócę, amebo. - zagrowlowała i odeszła. Ryczała ale nikt tego nie widział.

Andy

Westchnął cicho, po czym ruszył za dziewczyną. Chwycił ją za rękę, po czym odwrócił ku sobie. Zobaczył, że płacze, co jeszcze bardziej go speszyło. -Słuchaj, ja nie chciałem. - powiedział, krzywiąc się.

Katja

- Aha. - przestała ryczeć. - No cóż. Ale widziałam, że byłeś zajęty. No to ja sobie pójdę. Jakbyś potrzebował mojego towarzystwa to dryndaj śmiało. - odeszła.

Andy

Znowu westchnął. -Jesteś dziwna, ale możesz zostać. - powiedział, obserwując ją. Ta, była dziwna, bardzo dziwna.