Dom D.{37}

Miley Cross

Cicho siedź, nie zmuszałam -.- xd

Dziewczyna słysząc pukanie, zeszła po schodach. Podeszła do drzwi, to nic, że była cała mokra. Uśmiechnęła się kątem ust widząc chłopaka, a dokładniej to swoją bluzę. bez żadnych ogródek, wzięła ja od chłopaka. Jak na razie nie chciała z nim rozmawiać, jeszcze David by się znowu wściekł. Miley podziękowała mu za bluzę, odstawienie do domu.- Hm, dzięki. Muszę juz kończyć. - wymruczała, zamykając drzwi. Położyła gdzieś bluzę na bok, ponownie wchodząc do góry, po schodach.- Otworzysz mi?- zapytała stojąc pod drzwiami. Głównie to chciała dostać się do swoich rzeczy, nieszczęsna torba musi akurat tam być.

David

Chłopak niechętnie wstał z łóżka i podszedł ociągającym się krokiem do drzwi od pokoju. Przekręcił kluczyk i nacisnął na klamkę wpuszczając dziewczynę do środka. Odwrócił się, usiadł znów na łóżku i skierował wzrok na okno, znów. Oddychając głęboko przez nos przeczesał włosy palcami u dłoni i usiadł wygodniej.

Miley Cross

Zagryzła wargę, wchodząc do środka. Przystanęła na środku pokoju, gapiąc się bezsensownie w chłopaka, jednak zaraz potem ocknęła się i podeszła do szafy. Wyjęła najpotrzebniejsze rzeczy, ubrania.- Przepraszam, robię to, bo ..- zaczęła szeptem. Może i chłopak nawet tego nie słyszeć, choć było tu tak cicho, że nawet muchę można było usłyszeć. Miley nie dokończyła zdanie, to było zbyt banalne. Jej głupie sprawdzanie. Mruknęła coś pod nosem, mało zrozumiałego, po czym chwyciła wszystkie rzeczy, udała się do łazienki.

David

On jednak pochłonięty swoimi rozmyśleniami uświadomił sobie, że dziewczyna do niego coś powiedziała po dłuższej chwili. Odwrócił wzrok na nią, a jak zniknęła w łazience to przez chwilę gapił się na drzwi od niej jakby czekając na coś. Już chyba machinalnie zagryzł dolną wargę przenosząc swój wzrok na sufit. Przez chwilę zastanawiał się. Może za pochopnie zareagował na tą całą sytuacje?
Skarcił się w myślach za ostatni tok myślenia. Skąd może wiedzieć, że to nic takiego? Dziewczyna sama cały czas się droczyła z nim i teraz nie może mieć stu procentowej pewności, że teraz jest tak samo. Ludzie się zmieniają przecież.

Miley Cross

Miley wyszła z łazienki po paru minutach. Stanęła w drzwiach, patrząc na chłopaka. Po chwili weszła do sypialni.- Chyba pośpieszyliśmy się z tym mieszkaniem razem.- stwierdziła, już nieco głośniej niż poprzednio. Tym razem chłopak mógł usłyszeć. Wyjęła torbę z rzeczami z szafy. Racja, może trochę za szybko to było, a Miley jak zawsze zaczęła sprawdzać David'a, jak każdego innego, czy jest zazdrosny o nia, czy mu na niej zależy, albo tez czy jest tylko facetem, który tylko zalicza panienki. Czy idzie na ilośc. Zacisnęła wargi, kierując wzrok za okno, jednak nie ruszała się z miejsca.

David

Chłopak zastanawiał się nad jej słowami. Jedna kłótnia i już chce wracać do domu? No nieźle. Z jednej strony gdyby nie jego dom to by nie byli razem, a z drugiej strony by się nie pokłócili zapewne. Biorąc głęboki wdech spojrzał na nią.
- Moim zdaniem to nie było za szybko. Tylko nie wiem po co zaczęłaś mnie sprawdzać. Nie ufasz mi? A może to ja zrobiłem coś, że zaczęłaś poddawać mnie wszelakim testom? - w końcu powiedział o czym tak cały czas myślał.

Miley Cross

Oparła się o szafę odchylając głowę w tył.- Moje cholerne szczęście.- mruknęła, to też tak jakby do siebie.- Większość facetów zostawiało mnie, bo nie chciałam z nimi tego robić, no wiesz.. Chciałam sprawdzić, czy Ty też jesteś taki, czy zależy Ci na mnie, czy tylko jesteś ze mną, by podołać temu zadaniu i zaciągnąć mnie do łóżka. Wiem, wiem to głupie. Nie powinnam, ale czułam wtedy, że tak muszę. Przepraszam.- odparła powoli spuszczając na chłopaka wzrok. Tym razem bała się jego reakcji, wbiła natychmiast wzrok w ziemię, mrużąc oczy.

David

I właśnie to sprawdzanie mnie wkurza. Jakbyś mi ufała to byś nie próbowała za wszelką cene wzbudzać we mnie zazdrości. - powiedział marszcząc brwi.

Miley Cross

- Przepraszam.- powtórzyła jeszcze raz, oddychając głęboko. Teraz jedyne co chciała zrobić to zamknąć się w łazience i zacząć płakać. Mogła, o ile jeszcze tego nie zrobiła zniszczyć wszystko przez jej głupie uprzedzenia. Zagryzła górną wargę, błądząc wzrokiem po podłodze. Dlaczego nie zrobiła tak, jak chciała? Dlaczego nie pobiegła to toalety, nie zamknęła się w niej? A kto to wie, Miley jest dziwna. Może to też dlatego, że, a nie. Nie ważne.

David

Chłopak znów zaczął się zastanawiać nad tym wszystkim. Pierwszy raz jest w takiej sytuacji więc nie wie co ma robić. Wybaczyć dziewczynie i udawać, że nic się nie stało? Nie wybczyć ale nadal być razem? Nie miał żadnej zadowalającej odpowiedzi na dręczące go pytania. Przymknął na chwilę oczy i postanowił zrobić to co jest słuszne. To co mu serce, a nie dobry rozsądek podpowiada. Wstał, przełknął ślinę i kucnął przy dziewczynie.
- Obiecaj mi, że przestaniesz już mnie testować i robić te rzeczy, które robiłaś. - powiedział, a raczej szepnął patrząc dziewczynie prosto w oczy.

Miley Cross

Skinęła głową. Co teraz zrobić, jak to odebrać? Dobrze, czy źle? A co tam, Miley oplotła rękoma szyję chłopaka, mocno go do siebie przytuliła. Przysunęła twarz do ramienia chłopaka, no cóż, nie wytrzymała. Uroniła kilka łeż, drobnych, ale zawsze jakiś.- Przepraszam.-powiedziała już po raz który.- Przepraszam, przepraszam, przepraszam, przepraszam.- wyszeptała jeszcze. Nie zaszkodzi.

David

On dopiero po chwili oplutł dziewczynę swoimi rękami.
- Nie szkodzi. Jeden kryzys przecież nie mógłby nam zaszkodzić. - powiedział zagryzając dolną wargę. Przymknął na chwilę oczy oddychając głęboko.

Miley Cross

Skinęła głową, odsuwając się na chwilę od David'a, tak by móc spojrzeć na niego. Kąt jej ust lekko drgnął, a sama też delikatnie musnęła go wargami w usta.