Dom Dereck'a

Charlie

Połozyła się obok niego i spojrzała mu w oczy. - Co się stało? - zapytała.

Dereck

-Wiesz,że jestes dla mnie najważniejsza. Wziąłem sobie do serca Twoje słowa. Chyba naprawdę na Ciebie nie zasługuję. JEstem kolejny..-powiedział mieżwiąc w garści kołdrę.

Charlie

- Dereck - powiedziała. - Przestań tak mówic - dodała stanowczo. - Nie kolejny, a jedyny - oparła.

Dereck

-Pomyśleć ,że to ja Ci doradzałem ,że znajdzie się ten trzeci...-westchnał i chwycił ją za dłoń. Obawy nie znikneły.

Charlie

- O co ci chodzi? - zapytała wstając z łóżka. Wpatrywała się w niego. Miała tego dośc.

Dereck

-O to ,że teraz kocham Cię jak głupi i nie chcę tego stracić. A przecież wiem, pamiętam jak mówiłaś o rodzinie swojej i byłych.

Charlie

- Ale przecież ty jesteś inny. To wszystko było inne od początku. Takie nie do opisania, a ja to spieprzyłam - mruknęła.

Dereck

-Niby kiedy .?-spytał zaciekawiony siadając tak by móc objąc ją całym ciałem. Że znalazła sobie innego .? Nie to niemożliwe.

Charlie

Wtedy kiedy zaczęłam mieć głupie obawy i wątpliwości - powiedziała przytulając się do niego.

Dereck

-Wszystkie obawy są słuszne.-powiedział niechętnie głaszcząc ją po głowie. -Jadłaś już coś.?-spytał z troską po chwili ciszy.

Charlie

- Teraz to nie jest ważne - powiedziała. - Powiedz mi lepiej o swoich obawach - dodała.

Dereck

-No jedyna jaką mam to to ,że ode mnie odejdziesz, albo będziesz ze mną z litości..-mruknał krzywiąc się. Nie nawet z litości by nie była przecież teraz był sprawny.

Charlie

- A druga? - zapytała. Miałą nadzieje, że nie powie, że dla kasy. No, bo wtedy wyjdzie i już jej nie zobaczy.

Dereck

-Tylko ta jedna-powiedział stanowczo. Innych nawet do siebie nie dopuszczał.

Charlie

Wtuliła się w niego. - Ale ja od ciebie nigdy nie odejdę, współczuje ci, ale jesteś na mnie skazany do końca życia - powiedziała.