Kawalerka.

Cristian Verso

- Bo to było..- zaczął, ale nie skończył. Po co ma się jej tłumaczyć.- Późno już.- zasugerował. Dobrze by było, gdyby ta też uznała, że późno i by poszła.

Monica

Obserwowała go przez chwilę, nie komentując niczego. Jeszcze by ją zabił wzrokiem. Już teraz do tego mało brakuje. – No dobra, dobra. Już sobie idę. – powiedziała podnosząc się z kanapy. Podeszła do chłopaka, musnęła go w usta, po czym udała się w stronę drzwi. Chwyciła kurtkę. – Do zobaczenia. – rzuciła wychodząc. Po drodze wyjęła papierosa i odpaliła go.

Cristian Verso

Przeklnął pod nosem. Niech idzie i nie wraca. Wstał z krzesła, wziął talerz ze stołu, szklanki i zaniósł je do kuchni. Wrócił zaraz na kanapę, położył się wzdłuż niej.

Monica

Monica pojawiła się pod drzwiami do mieszkania chłopaka z uśmiechem na ustach. Cristian miał szczęście, że dała mu dzień spokoju i przychodzi dopiero teraz. Z trudem powstrzymywała się od złożenia mu wizyty. Zapukała kilka razy, po czym zrobiła mały krok do tyłu, nucąc jakąś melodię. Przy okazji spojrzała jeszcze na zegarek. Już po południu? Nawet nie zorientowała się, kiedy straciła poczucie czasu.

Cristian Verso

Chłopak niedawno co wstał z łóżka, tradycja tradycją, najpierw coś zje, potem idzie się umyć. Skończył dopiero jeść, kiedy dziewczyna przyszła, no co, długo spał. Odniósł talerz do kuchni i poszedł otworzyć drzwi. - Właź, zaraz będę.- mruknął będąc w samych slipkach [xd], poszedł do pokoju, po spodnie, oczywiście. ; p

Monica

Weszła do mieszkania, zamknęła za sobą drzwi i udała się w stronę salonu. Oparła się o ścianę, czekając na chłopaka. Uniosła brew, gdy ten wyszedł z pokoju w samych spodniach. – No, no, no. Cristian… - powiedziała z cwanym uśmiechem, przyglądając mu się. Podeszła do niego blisko, ułożyła mu dłoń na policzku. – Całkiem ładny jesteś. – szepnęła. Musnęła go w usta.

Martha Obentley

A Martha wreszcie przyjechała do miasta. Załatwiła co załatwić miała i nawet trafiło jej się niezaplanowane spotkanie, z którego nie za bardzo się cieszyła. Odstawiwszy torbę do swojego mieszkania, postanowiła zrobić niespodziankę Cristianowi. Zadowolona ze swojego powrotu, stanęła pod drzwiami mieszkania. Niespodzianka to niespodzianka, więc pukać ani dzwonić nie będzie. Weszła do mieszkania bez problemów, ponieważ drzwi były otwarte, ale to, co zobaczyła popsuło jej humor.
-Chyba przeszkadzam. – wydusiła z siebie po chwili, widząc chłopaka w samych spodniach z jakąś dziewczyną, która była bardzo blisko niego. Martha zrobiła mały krok do tyłu, po czym szybkim krokiem wyszła z mieszkania.

Cristian Verso

Odsunął dziewczynę od siebie, nie zdążył nic zrobić, by tego uniknąć. Chłopak wpadł szybko do pokoju, ubrał bluzkę.- Wynoś się z mojego mieszkania.- warknął do Monici. Zaraz potem wybiegł z mieszkania.- Martha!- zawołał.- Ja Ci wytłumaczę, ja..- mówił podczas biegu [nie wiem, jak to napisać ; p], starał się ją dogonić.

Martha Obentley

Nie zdążyła wyjść z bloku, gdy usłyszała krzyki Cristiana. Nie zwracając na to uwagi, wyszła przed budynek i przyspieszyła kroku. Dlaczego akurat teraz zgromadziło się tutaj aż tylu ludzi? Rozdają coś za darmo czy jak? Dziewczyna odwróciła się na chwilę do tyłu, chcąc sprawdzić czy ten za nią biegnie. Taak, widać jego sylwetkę.

Cristian Verso

- Poczekaj, Martha!- zawołał. W końcu dogonił dziewczynę, złapał ją za rękę.- Wytłumaczę Ci wszystko, bo to nie tak, jak myślisz, proszę.- powiedział zatrzymując się.

Martha Obentley

-Tak? To w takim razie co się tam stało? Co ona tam robiła? Proszę, wytłumacz się. - powiedziała, patrząc na niego. Ciekawa była jaką teraz ma wymówkę.

Cristian Verso

- A możemy nie tutaj?- zapytał rozglądając się. Dużo ludzi było fakt.- Wytłumaczę Ci wszystko.- zapewnił po chwili. Musiał się wytłumaczyć, to pewne.

Monica

Obejrzała się za chłopakiem, ale jego już dawno nie było. Pobiegł za tą swoją, oczywiście. Musiała wejść akurat teraz? Odgarnęła włosy do tyłu, błądząc wzrokiem po pustym mieszkaniu. Chyba czas stąd wyjść pomyślała, rzucając ostatnie spojrzenie pomieszczeniu i niebawem zniknęła w drzwiach kawalerki. Napotykając po drodze Cristiana i jego dziewczynę, uśmiechnęła się do nich złośliwie i wyszła z budynku, po drodze szturchając brunetkę.

Martha Obentley

Spojrzała na dziewczynę. Nic jej nie powie, a po co ma się denerwować bardziej. Ruszyła w stronę mieszkania, tam porozmawiają. Tutaj za dużo ludzi, zimno, a Cristian nie ma nawet kurtki.

Się mi kurde rozdzwonili teraz. xD

Cristian Verso

Ruszył za dziewczyną. Po cholerę mu to wszystko było? Wszedł do budynku, w końcu do mieszkania.- Usiądź.- powiedział do Marthy.