Kawalerka.

Martha Obentley

Usiadła na kanapie i wbiła wzrok w Cristiana. Jak ona nie znosiła takich sytuacji, ale dowiedzieć się musi, co działo się tutaj podczas jej nieobecności.
-No to słucham. - mruknęła.

Cristian Verso

Oparł się o ścianę.- Bo, no.. kiedy wyszłaś, po jakimś czasie ta zjawiła się przy drzwiach. Nie wiem skąd miała adres, ale za wszelką cenę chciała..- zatrzymał się.- No, ona.. ubzdurała sobie, że będę z nią razem, że to wszystko między nami zakończę. Mówiłem jej, że mam dziewczynę, ale ona się uparła.- powiedział błądząc wzrokiem po mieszkaniu.- Dzisiaj przyszła, kiedy wstałem, znaczy kiedy zjadłem śniadanie.- dodał. Małe szanse były na to, że dziewczyna mu uwierzy.

Martha Obentley

Skinęła głową, spuszczając wzrok. Milczała chwilę, jeszcze raz przetwarzając sobie to wszystko w myślach.
-Ufam Ci. Mimo tego wszystkiego. Mam nadzieję, że taka jest prawda. - odezwała się, znów spoglądając na Cristiana.

Cristian Verso

- Nie mógłbym Ci tego teraz zrobić.- odparł podchodząc do niej.- Ona się pojawiła tak znienacka, nie miałem nawet, jak jej się stąd pozbyć. - dodał zaraz siadając obok dziewczyny.

Martha Obentley

-Brzydka nie była. – westchnęła. Zerknęła na chłopaka i uśmiechnęła się delikatnie. Czasem w myślach karciła się za to, że potrafi mu wybaczyć wszystko co zrobił i co częściowo psuje ich związek. Chociaż ostatnie wydarzenia nadal tkwią w jej myślach i spokoju nie dają, ona zachowuje się tak, jakby do niczego nie doszło. I tego właśnie w sobie nie lubiła.

TERAZ zrobić xD haha! czyli kiedyś mógłby Jezyk

Cristian Verso

W końcu to Crist, nie? <lol2>

- Ja tam w brzydkich nie gustuję.- odparł uśmiechając się leciutko. Cóż, mogło mu się za to oberwać, ale trudno. W ten sposób też powiedział, że Martha jest ładna, więc o co tam być złym.

Martha Obentley

-Co Ty nie powiesz. - zaśmiała się. Wstała z kanapy i zniknęła na chwilę, bo kiedyś kurtkę zdjąć trzeba xd No, a ona nie planowała zostać tutaj jakoś długo, ale plany się zmieniają, no nie? - I tak jestem na Ciebie zła. - powiedziała wracając.

Cristian Verso

Skinął głową.- A jak mogę cię odzłościć?- zapytał wyszczerzając zęby. Kiedy dziewczyna z powrotem usiadła na kanapie, objął ją ramieniem.- Jesteś ładniejsza od tamtej.- szepnął.

Martha Obentley

Spojrzała na niego nieco morderczym wzrokiem.
-Ty już się nie podlizuj. - mruknęła i odsunęła się od niego. A co tam, ona się teraz nie da.

Cristian Verso

Wzruszył ramionami.- Chciałem tak się przytulić, przeprosić, pocałować, przeprosić i pocałować.- przyznał uśmiechając się niewinnie. Spojrzał na nią.

Martha Obentley

Odsunęła się jeszcze trochę. Zaczęła sobie coś tam nucić i krążyć palcem po materiale kanapy. Zerknęła na niego ukradkiem i uśmiechnęła się szeroko.

Cristian Verso

Już chciał powiedzieć, że pójdzie do Minici, ale nie, to by było nie na miejscu, ani nic.- Nie to nie.- mruknął krzyżując ręce na piersi. Wyciągnął nogi na stolik.

Martha Obentley

-Nie sądziłam, że tak szybko wygram. - powiedziała jakby do siebie. Spojrzała na Cristiana. Wciągnęła nogi na kanapę, jak to miała w zwyczaju, uśmiechnęła się kątem ust do siebie i dźgnęła chłopaka stopą w nogę.

Cristian Verso

- Zraniłaś mnie.- mruknął unosząc brew. No co, zraniła stopą bardzo boleśnie. xd - Ale Ci wybaczę, bo jestem fajny, ładny, zabawny, ładny, zabawny, ładny i fajny.- odparł powtarzając w kółko te same wyrazy.

Martha Obentley

-Doprawdy? Jakoś nie widać. - wytknęła mu język i zaśmiała się. I wtem się jej coś przypomniało xd - Wiesz z kim spotkałam się w Sandwell? Z moim byłym, Michaelem. - powiedziała, a uśmiech na jej twarzy gdzieś się zapodział.