Kawalerka.

Cristian Verso

- Okaj, okaj. - przytaknął, chwytając garnek z sosem. Rozlał po połowie dla obojga, odstawił garnek na bok, a talerze chwycił w dłonie i ruszył do salonu. Ułożył talerze na stole, mając nadzieję, ze dziewczyna weźmie ze sobą sztućce. Jeżeli nie, no nic.. wróci po nie.

Martha Obentley

Chwyciła sztućce i udała się za Cristianem. Usadowiła się wygodnie na kanapie i złapała za swój talerz, tak na wszelki wypadek, żeby jej nie zabrał. No to teraz się okaże czy wylądują potem w szpitalu. Wbiła widelec w makaron, nawinęła go i włożyła do ust. A co tam, nie będzie czekała.

Cristian Verso

- Smacznego.- uśmiechnął się. Chwycił za talerz, sztućce i zaczął jeść. Pierwszy kęs, mm, nawet niezłe. - Sos mi się udał.- stwierdził, wywyższając się. Oczywiście żartobliwie, ale co tam, kilka razy trzeba. Dobra.. u niego to się zdarza czesto.

Martha Obentley

- Smacznego - przytaknęła z uśmiechem, a zaraz potem dotarły do niej ostatnie słowa chłopaka. Wybuchła smiechem. - Tak, zgodzę się - odpowiedziała ze śmiechem, nabierając makaron na widelec. Zerknęła na Cristiana i tak mu się przyglądała.

Cristian Verso

- Nie patrz, jak jem. To jest stresujące.- zażartował, po chwili odpłacając się tym samym. Jednak on to robił perfidnie i specjalnie. Uśmiechnął się pod nosem, przekrzywiając głowę na prawo i zerkając na Marthę.

Martha Obentley

A jej to nie przeszkadzało. Miała dobry humor, a gdy tak jest, to wszystko jest dla niej obojętne. Martha jadła bez żadnego problemu, do tego patrząc się na Cristiana. Od czasu do czasu udawała widelcem samolot i krążyła nim w powietrzu, podkładając do tego różne dźwięki. Postanowiła jednak zatroszczyć się też o chłopaka.
- Jedz, bo wystygnie - powiedziała.

Cristian Verso

- Oczywiście, mamo. - zaśmiał się. Na sam widok Marthy z latającym widelcem wywoływał u niego szeroki uśmiech, a potem wyobrażenie tego, co ona sobie podstawia jako widelec, to już śmiech. Ale to dobrze, przyda mu się teraz dobre towarzystwo. Chłopak nawinął na widelec makaron.

Martha Obentley

Spojrzała na niego spode łba, przerywając swoją zabawę.
- Nie postarzaj mnie - mruknęła ostrzegając chłopaka widelcem. Utrzymała złowrogi nastrój przez kilka sekund, a zaraz potem uśmiechnęła się szeroko. Cieszyła się, że tu jest. Inaczej siedziałaby sama w mieszkaniu i oglądała telewizję, a takiego towarzystwa potrzebowała od dawna.

Cristian Verso

- Teraz niektóre matki są młodsze od Ciebie. - zauważył, wzruszając ramionami. Wziął ostatni kęs spaghetti i pusty talerz odłożył na stół. - O tak, teraz to mogę iść spać.- stwierdził rozkładając się na kanapie.

Martha Obentley

- Ale ja matką nie jestem i przy tym zostańmy. One postarzają się same, psychicznie tak, rozumiesz - skończyła to, co jej zostało na talerzu. Miała mniej, zjadła wolniej. To wszystko wina tych wygłupów. Zerknęła na chłopaka. Odstawiła talerz na stół i wyciągnęła się. - To dobranoc - powiedziała prostując nogi i kładąc je na nogach Cristiana.

Cristian Verso

- Hoho, tak to nie ma. - zaprotestował. Ściągnął nogi dziewczyny ze swoich, a zrobił na odwrót. Ułożył swoje na jej. Kogo dom w końcu, no kogo? xd

Martha Obentley

Ale ona jest gościem, tak? Powinna mieć podawane wszystko jak na tacy, a się okazało zupełnie na odwrót.

Przejmujemy mieszkanie.
- Pfff, chciałbyś. Za dużo tej wygody - wyciągnęła swoje nogi spod nóg chłopaka. Westchnęła, obmyślając plan. O tak, już wie. Wstała, zabrała talerze ze stołu i poszła pozmywać. A może on zaśnie..

Cristian Verso

- No i idealnie. - powiedział, kiedy dziewczyna wstała. Rozłożył się na całej kanapie, pod głowę wsuwając jedynie poduszkę i dłonie. Wyciągnął się po całości. Oj tak, jak miło i wygodnie.

Martha Obentley

Odwróciła się na moment, by sprawdzić co takiego dzieje się na kanapie. Oj, jaką wielką ma ochotę przeszkodzić mu to całe wylegiwanie się. Gdy pozmywała już wszystko, chwyciła za krzesło i ustawiła je niedaleko kanapy. Usiadła, zarzuciła nogę na nogę i tak obserwowała chłopaka.

Cristian Verso

- Czuję, że tu jesteś. - odparł leżąc z zamkniętymi oczami. - Takie babskie perfumy to na kilometr czuć.- dodał. Taa, nie pamiętam, czy był taki wcześniej, ale ostatnio stał się strasznie dowcipny. Z czego często te żarty są albo nie na miejscu, albo po prostu nie są nawet śmieszne dla wszystkich.