Kawalerka.

Cristian Verso

- Ja i spać? Nigdy. Chociażby nie przy Tobie.- oznajmił z uśmiechem.- Bałbym się zasnąć.- zaraz dodał, tłumacząc. Fakt faktem, nie wiadomo, co planowałaby dziewczyna. Jeszcze by mu coś zrobiła, nie nie nie, Cristian na to nie pozwoli. Sięgnął ręką po pilota do wieży. A co tam, niech coś poleci. Jakieś może ballady, rock, rap, czy inne takie.

Martha Obentley

- No wiesz co? - spojrzała na niego zszokowana - Jak śmiesz? Przecież starałabym się nie narobić dużych szkód, a Ty od razu zakładasz najgorsze - odparła poważnie, lustrując go wzrokiem. Spojrzała na swój kieliszek. Zaczęła delikatnie nim kręcić kółka, by wprawić wino w ruch.

Cristian Verso

- Tak, tak, tak. Oczywiście.- przytaknął. Zaczął nucić razem z grającą muzyką. Przyknął oczy, oparł głowę o oparcie kanapy. Tak dobrze było, że aż zaczął planować nastęony dzień. Może jakiś meczyk? Może klub? A może samotność w domu? Albo.. kupi sobie psa. Chociaż nie, to nie byłby dobry pomysł. On zawsze je zaniedbuje. Nie, nie, nie. Odwołuję tamto.

Martha Obentley

Odwróciła się na bok, by mieć dobry widok na towarzysza. Przypatrywała mu się przez chwilę bez słowa.
- Wiesz co - zaczęła - brakowało mi tego - uśmiechnęła się delikatnie. Upiła wina. Taka była prawda i chciała, żeby Cristian o tym wiedział.

Cristian Verso

- Ale, ze rozmów, mnie, czy wina?- zapytał otwierajac oczy. Nie uwzględnił jeszcze siedzenia, ale nie no, nie przesadzajmy xd Usmiechnął się do dziewczyny. - Ale wiesz, mi też brakowało, tyle, że tu o - mówił przytykając jej palec do nosa.- Takiej Marthy. - dodał.

Martha Obentley

- Ty dobrze wiesz. Brakowało mi tej kanapy, oczywiście - wyszczerzyła zęby w szerokim uśmiechu. Chociaż chłopak i tak pewnie domyśli się czego jej tak naprawdę brakowało. Czasem nawet będąc w towarzystwie Adama Martha czuła się niepewnie, tak inaczej. Dziewczyna lekko popchnęła Cristiana z uśmiechem, po czym napiła się wina.

Cristian Verso

Chłopak zaczął kołysać się na prawo i lewo.- Chcesz sobie potańczyć?- zapytał po jakimś czasie. Polubił to, jak nigdy. Ostatnio ciągle by tańczył, kiedy tylko słyszy jakąś muzykę, jakąkolwiek, wolną, czy szybką. Nie czekał już na odpowiedź, sam wstał, stanął nad dziewczyną i wyciągnął dłoń w jej stronę.

Martha Obentley

Skinęła głową, a zanim chyciła dłoń chłopaka, wzięła duży łyk wajniacza. Wstała, pociągnęła go za sobą na większą powierzchnię i uśmiechnęła się od ucha do ucha. Akurat leciała piosenka, którą wiele razy słyszała, więc bez problemu mogła odtworzyć jej melodię i słowa. Zaczęła nucić pod nosem z tym samym uśmiechem.

a mi akurat nossa w radiu leci xd mwahaha

Cristian Verso

Chłopak poruszał się w rytmie. Sądził, że wychodzi mu to bezbłędnie, ale zapewne potem oceni to jeszcze Martha. Ale to lubił, tyle że przyznać się nie przyzna. Dla niego taki zapęd do tańca jest bardziej dla dziewczyn. Wydaje mu się, że jak coś bardziej będzie w stronę meczu, sportu.. będzie mężniej.

Hje hje Wesoly

Martha Obentley

Martha zarzuciła rękę na bark chłopaka i podążała za nim, bo przecież to facet prowadzi. Poza tym nie mam pojęcia czy tam u nich leci szybka czy wolna xd Dziewczyna poruszała ustami, udając, że to ona śpiewa piosenkę, a uśmiech nie schodził jej z twarzy.

Cristian Verso

A co tam, szybko. Chłopak chwycił dziewczynę jedną dłonią w biodra. Uśmiechnął się na sam widok śpiewającej Marthy. Taką ją pamiętał i to chyba dobrze, ze wrócił. Póki co, nie żałuje. Potańczyli tak jeszcze troszeczkę, aż tu nagle.. uh, wolna piosenka.

Martha Obentley

Ona również nie żałowała, że wróciła do New Jersey. To jest jedyne miejsce, gdzie czuje się naprawdę dobrze i, co najważniejsze, jak w prawdziwym domu. Gdy nagle zmienił się rytm muzyki, Martha się uspokoiła, choć i tą piosenkę znała i lubiła. Spojrzała na Cristiana i uważnie prześledziła jego twarz.

Cristian Verso

Dołożył drugą dłoń do bioder dziewczyny. Uśmiechnął się delikatnie. Czuł się dobrze, o dziwo, nawet bardzo. Miał tendencje do marudzenia. Teraz? Ani myślał. Po prostu było miło i oby tak dalej. Cristian poruszał się powoli w rytm muzyki.

Martha Obentley

Martha zahaczyła dłonią o szyję, a drugą ręką delikatnie ścisnęła ramię chłopaka. W myślach śledziła tekst piosenki, od czasu do czasu do głowy przychodziły jej inne sprawy. Nie spuszczała wzroku z twarzy Cristiana, a gdy nadszedł czas refrenu, cichutko nuciła melodię pod nosem z delikatnym uśmiechem.

Cristian Verso

Poruszał się powoli, praktycznie czynnie działał całym ciałem, razem z głową. Przymknął na kilka sekund oczy. Zmęczony? Niee, na pewno nie. Cristian uśmiechnął się szeroko do dziewczyny. Tez chciało mu się śpiewać, ale nie, wolał to zostawić dla niej.