Massie.

Mikael

Przyjrzał się leżącym na blacie produktom. Ukroił kilka kawałków chleba i zaczął je przekładać.
- Mamy ser, szynkę, ser numer dwa, papryka, pomidor. Dajemy wszystkiego po trochu. - wyszczerzył zęby w uśmiechu.

Massie Carlson

Popatrzyła z niesmakiem na paprykę.- Nie, bez papryki.- zadecydowała. Jak chłopak wkładał paprykę na kanapki, ta tak ją zdejmowała. Uśmiechnęła się.

Mikael

- Dobra, dobra, tylko nie bij. - powiedział szybko odsuwając paprykę daleko, na koniec szafki. Spojrzał na nią z rozbawieniem.

Massie Carlson

Zaśmiała się cicho pod nosem, zerkając na niego. - Nie lubię papryki.- wytłumaczyła od razu, chociaż przecież mógł się domyślić.

Mikael

Skinął głową.
- A jednak, masz ją w domu. - zauważył uśmiechając się lekko. Położył na kanapkę kawałek szynki.

Massie Carlson

- Pewnie ktoś ją tu przywlókł, albo kupiłam ja nieświadomie, czy tylko dla ozdoby.- wytłumaczyła. Ozdoba? Banalne, ale najbardziej prawdopodobne.

Mikael

Spojrzał na nią rozbawiony.
- Oczywiście. Kto nie chciałby mieć papryki na półce. - stwierdził spokojnie.

Massie Carlson

- Świetnie się prezentuje na takich półkach, o.- wymyśliła, poklepując jedną z półek. Wyszczerzyła zęby.

Mikael

Popukał ją dłonią w czoło.
- Dziewczynko, nie najlepiej z Tobą. - stwierdził współczującym głosem.

Massie Carlson

Zaśmiała się pod nosem.- Dobra kończymy te kanapki.- zadecydowała wyszczerzając zęby. Podrapała się lekko po głowie, zerkając na chłopaka.

Mikael

Kiwnął głową uśmiechając się szeroko.
- To kończ. - stwierdził krótko, patrząc na nią pogodnie.

Massie Carlson

Zaczęła kończyć, i skończyła kończyć. Położyła kanapki na talerzyk, który wręczyła chłopakowi. Wyszczerzyła zęby.

Mikael

Przyjrzał się uważnie kanapkom, jakby szukając niedopatrzeń.
- O, tutaj, ser wystaje. - wskazał palcem.