Massie.

Mikael

"O, nie. Tylko nie to, o czym myślę." - jęknął w duchu po czym uśmiechnął się promiennie.
-A cóż to takiego? - zapytał ostrożnie.

Massie Carlson

- Musimy się przekonać, czy nie kłamiesz. No wiesz, czy nie jesteś kobietą.- powiedziała usmiechając się chytrze. usiadła wygodniej na kanapie, zastanawiając się co mogłaby mu kazać zrobić.

Mikael

Skrzywił się.
- Musiałbym byc mistrzem kamuflażu. Ale niech Ci będzie, dawaj. - zgodził się z rezygnacją.

Massie Carlson

Podsunęła kolano pod brodę, na którym też ją oparła.- Hm, możesz też Ty dać jakiś pomysł. - powiedziała mrużąc oczy. jak na razie nie miała zadnego konkretnego pomysłu, może chłopak będzie miał.

Mikael

Zamyślił się. No cóż, on chyba też nie miał żadnego pomysłu, który usatysfakcjonowałby dziewczynę.
- Obawiam się, że nic z tego. - stwierdził, jednak bez specjalnego żalu. Uśmiechnął się lekko.

Massie Carlson

Skrzywiła się.- Trzeba będzie kiedyś do tego wrócic, może wtedy będzie jakiś pomysł.- stwierdziła usmiechając sie katem ust. Załozyła niesforny kosmyk włosów za ucho.

Mikael

-Jak sobie życzysz. Nie musimy się spieszyc. - przytaknął z entuzjazmem i ponownie uniósł szklankę do ust zadowolony, że tym razem ominie go próba.

Massie Carlson

Uśmiechnęła się kątem ust. Wstała, podeszła do pierwszego z brzegu okna. Otworzyła je szeroko, zawsze lubiła świeże powietrze. Po chwili wrócila na poprzednie miejsce, wracając do poprzedniej pozycji.

Mikael

"Ciekawe, która godzina." - pomyślał i odruchowo podniósł rękę. No tak, zegarek zostawił w domu.
-Czy nie powinienem już sobie iśc i dac Ci w końcu trochę samotności, którą przecież tak lubisz? - zapytał uśmiechając się nieznacznie.

Massie Carlson

Wzruszyła ramionami.- Jak chcesz, to zależy od Ciebie. Mi nie przeszkadza, że tu jesteś.- odparła. Zapewne zaraz i tak wróci Adrian, gdziekolwiek by był. Usmiechneła się lekko.

Mikael

-Nie przeszkadza, ale też przyjemności Ci nie sprawia, co? - dopił resztki napoju i odstawił szklankę na stół. Podniósł się z fotela i jeszcze raz zerknął na ścianę.
-Przyniosę Ci ten obrazek, wydaje mi się, że mam coś odpowiedniego a u mnie tylko się kurzy. - dodał jeszcze.

Massie Carlson

- Zostań.- odparła uśmiechając się kątem ust. Towarzystwo chłopaka sprawiało jej przyjemność, to tak. Na słowa o obrazku uśmiechnęła sie szerzej, na pewno będzie lepiej.

Mikael

Nachylił się by spojrzec na dziewczynę ze swojego miejsca.
-A teraz przemawia przez Ciebie nienaganna grzecznośc czy szczerośc? - uśmiechnął się lekko.

Massie Carlson

- Szczerość.- odpowiedziała uśmiechając się szeroko.- Siadaj.- dodała zaraz wskazując ruchem głowy na fotel, w którym siedział wczośniej.

Mikael

-Skoro tak. - zgodził się biorąc szklankę znów do ręki.
-Skoro tak, to pozwolę sobie uzupełnic płyny. - zażartował po czym skierował się do kuchni.