Mieszkanie Marthy.

Martha Obentley

-Cristiaan... - powiedziała cicho, zerkając na niego. Uśmiechnęła się. - Powiedz coś. - dodała po chwili. Zatrzymała palce na jego ramieniu, dalej się uśmiechając.

Cristian Verso

- Wolałbym coś innego.- przyznał uśmiechając się kątem ust do niej. Może zgadnie co, no bo przecież, można się domyślić o czym ten chłopak myśli, no nie? ; D

Martha Obentley

-Mhm, oczywiście. – skinęła głową z lekkim uśmiechem. – A co to takiego? – spytała, przyglądając się mu z szerokim uśmiechem. Zawsze warto spytać, nawet gdy się człowiek choć trochę domyśla xd

Cristian Verso

Uśmiechnął się szeroko, zbliżył się trochę do niej. Ale co tam, na razie nic.- Nie powiem Ci.- odparł będąc blisko niej, bardzo blisko. XDD

Martha Obentley

-Dlaczego? - szepnęła z szerokim uśmiechem. Jak nie chce powiedzieć, to musi w takim razie odpowiedzieć dlaczego nie chce, no bo jak xd

Cristian Verso

- No bo, nie.- odparł krótko wyszczerzając zęby. Zbliżył się jeszcze i jeszcze, i jeszcze, a co. xd Musnął ja delikatnie w usta. xd

Martha Obentley

-Ciekawe. - stwierdziła, chichocząc. Odwzajemniła mu pocałunek, dlaczego by nie? xd Odsunęła się od niego trochę, uśmiechając się szeroko.

Cristian Verso

Uśmiechnął się.- To jest lepsze od gadania.- stwierdził. A co tam, jeszcze raz. Pocałował ją. xd

Martha Obentley

Nie odpowiedziała nic. Skoro mówi, że jest lepsze, jest lepsze xd Pocałowała go czule, uśmiechając się co jakiś czas delikatnie.

Cristian Verso

Oddał każdy pocałunek, delikatnie zjeżdżał wargami po szyi dziewczyny. Po chwili uśmiechnął się szeroko, co za dużo to niezdrowo, podobno. No dobra, on tego nie uznaje, ale jak na teraz to koniec, chwilowy. xd Wyszczerzył zęby.

Martha Obentley

-Nie ciesz się tak. - powiedziała z powagą, uśmiechając się szeroko po chwili. Zeszła mu z kolan. Jeszcze go będą bolały xd

Cristian Verso

- Dobra, będę smutny.- zadecydował robiąc smutną minę, a jak. Założył ręce, ścisnął wargi by się nie roześmiać. Uwaga, bo on jest smutny. xd

Martha Obentley

-I to mi pasuje. - odparła od razu, widząc jego minę. Zaśmiała się cicho. Wzięła swój kubek i włożyła go do zmywarki. Oparła się o blat, obserwując chłopaka.

Cristian Verso

- Jesteś, jesteś.. okropna.- rzucił w jej stronę. A co tam, niech ma wyrzuty sumienia. Uśmiechnął się lekko, niedostrzegalnie.

Martha Obentley

-A kto się o Ciebie martwi, żebyś nie zachorował? Kto Ci robi kanapki, herbatę, której i tak nie pijesz? Kto Cię przytula? - wymieniała na palcach, zerkając na niego. - Powinieneś się cieszyć, że masz mnie. - uśmiechnęła się dumnie.