Mieszkanie Marthy.

Martha Obentley

Przyszła z Cristianem. Trochę to zajęło, choć wcale nie było daleko, ale w ciemnościach to zawsze trudniej, o. Martha wyjęła klucz od drzwi z kieszeni i otworzyła je na ościerz.
-Czy aby na pewno będziesz odważny? - spytała, patrząc na chłopaka z ciekawością.

Cristian Verso

- No pewnie. Jak tylko mnie nie zgwałcisz to mogę wejść.- odparł wyszczerzając zęby. Oparł sie o ścianę, patrząc na nią. Co ona może wymyślić?

Martha Obentley

-No pewnie, że to zrobię. - zrobiła poważną minę, krzyżując ręce na piersi. Zerknęła na mieszkanie. Wszędzie ciemno.

Cristian Verso

- Łee tam, wchodze.- odparł i wszedł. A co tam, oficjalnie to go nie zaprosiła, gestem czy czymś, ale to nic, on sobie poradzi. xd Stanął, opierając sie o ścianę. Światło by sie tu przydało. xd

Martha Obentley

-Dalej, dalej. Na razie jesteś tak troszkę odważny. - powiedziała z uśmiechem. Weszła do środka, zamknęła drzwi, lecz światła nadal nie zapaliła. Co się będzie prąd marnować. Później rachunki przychodzą i trzeba płacić xd

Cristian Verso

Chłopak wzruszył ramionami, a co tam, ciemności się nie boi. Tak więc szedł i szedł, ostrożnie przesuwając nogi, jeszcze na coś trafi, wazon na przykład i będzie na niego.

Martha Obentley

A ona stała w tym samym miejscu. To co, że nie widziała już chłopaka. To co, że jest ciemno, a ona się trochę ciemności boi.
-Tylko uważaj na odkurzacz. - ostrzegła go.

Cristian Verso

Chłopak zaśmiał się pod nosem.- No tak, odkurzacz przecież delikatna rzecz.- wyszczerzył zęby, zerkając w jej stronę. W tę stronę, z której wydobywał się jej głos. - Fajnie, by było, jakby tutaj nagle jakiś potwór wyskoczył.- stwierdził.

Martha Obentley

-Tak, bardzo fajnie. - mruknęła. Zaczęła iść w stronę gdzie poszedł chłopak. Jakoś do niego dotarła. Uff.. Złapała go za ramię, tak na wszelki wypadek.

Cristian Verso

- Boisz się ciemności?- zapytał, a w duchu błagał, by tak było. Nareszcie miałby okazję odegrać się dziewczynie, za co? A zawsze coś się wymyśli. xd

Martha Obentley

-Nie, skąd. - odpowiedziała, wcześniej zastanawiając się czy powiedzieć prawdę, czy może jednak nie. Skłamała, ale każdy kiedyś kłamie.

Cristian Verso

- Aha, to dobrze, bo wiesz .. - zaczął.- Zawsze może się okazać, że coś jest pod kanapą, za nią, albo przed nią. W szafie może coś siedzieć, pod stolikiem być.- dodał ściszajac głos, tak by ją nastraszyć. No i co, że zaprzeczyła, on musiał się upewnić. xd

Martha Obentley

-Sprzątałam dzisiaj. Nie powinno tam nic być. - mruknęła, a ciarki przeszły jej po plecach. Klepnęła chłopaka w plecy. - Nie strasz mnie. - powiedziała, znów łapiąc za jego ramię.

Cristian Verso

- No wiesz, zawsze też mógł jakiś psychopata wejść do domu, przez okno, czy co tam.- zachichotał chcąc dalej ją nastraszyć.- Dobra, przekonamy się za chwilę. Gdzie tu jest kanapa, albo fotel?- zapytał. Chciał usiąść, a że nic nie widział to musiał zapytać.

Martha Obentley

-Kanapa jest w salonie. Tylko gdzie my teraz jesteśmy. - wyciągnęła rękę na bok, chcąc wyczuć jakiś przedmiot. Poczuła coś, co mogło być blatem kuchennym, a po chwili wyczuła coś na kształt kuchenki. - Ja współczuję niewidomym. - mruknęła. - Jesteśmy w kuchni. - oznajmiła z uśmiechem. - Musimy się odwrócić i iśc tam, skąd przyszliśmy. Gdzieś tam stoi kanapa. - powiedziała, odwracając się.