Mieszkanie Marthy.

Cristian Verso

- Aha.- skinął, ruszył w stronę powrotną. Dotarł to tego miejsca, gdzie stał na początku.- I co teraz?- zapytał, rozkładając rece, by znaleźć dziewczynę.

Martha Obentley

Zaśmiała się, łapiąc za rękę chłopaka. Pociągnęła go za sobą, drugą ręką przesuwając po ścianie. Poprowadziła prosto, a potem w bok. Potknęła się o coś, co mogło być potworem odkurzaczem, ale w miarę szybko złapała się czegoś miłego w dotyku.
-Uważaj, odkurzacz. - ostrzegła, prostując się. Wysunęła nogę, by upewnić się, że to rzecz, jakiej szukają. - Znaleźliśmy kanapę. - powiedziała, puszczając rękę chłopaka. Uważnie usiadła na kanapie.

Cristian Verso

- Mhm.- mruknął, po czym opadł na kanapę. Położył dłonie na kolanach.- Nawet wygodna.- uznał klepiąc kanapę. Zaraz potem poklepał Marthę po ramieniu.- Ej, patrz! Co to jest?- zapytał przeraźliwym głosem, wskazując na coś. Nie jest określone co to, on nie miał pomysłu, żeby wymyślić ową rzecz.

Martha Obentley

-Gdzie? - spytała trochę przerażona, łapiąc za rękę chłopaka. Rozejrzała się krótko po mieszkaniu, ale i tak nic nie mogła zauważyć.

Cristian Verso

- No, zobacz .. tam.- oparł wystawiając palec, wskazał na coś przed nimi.- O, idzie tu, idzie, idzie, idzie i Cię zje.- powiedział sam przybliżając się do dziewczyny, a ostatnie słowa wyszeptał. Jednak zaraz potem wybuchnął śmiechem.

Martha Obentley

-Jak mogłeś?! - natychmiast puściła jego rękę i wciągnęła nogi na kanapę. - Już Ci nigdy nie uwierzę. - mruknęła, sama zaczynając się śmiać.

Cristian Verso

- Nawet wtedy jak powiem, że Cię kocham?- zapytał chichocząc. Oczywiście, że on tego nie powie, on nawet nie wie co to znaczy. Rozejrzał się po mieszkaniu.- Ładnie mieszkasz, ale wiesz, zawsze mogę podrzucać Ci jakieś pieniądze na światło.- wyszczerzył zęby. W końcu nie zauważył dokladnie mebli.

Martha Obentley

-Nawet wtedy. - mruknęła. - A pieniądze zawsze się przydadzą. - powiedziała, zerkając na niego. Uśmiechnęła się szeroko, ale on nei mógł tego zauważyć. I dobrze. W końcu udaje obrażoną, prawda?

Cristian Verso

Skinął głową, polozył glowę na ramieniu dziewczyny.- Dobra, wybaczę Ci to, że się na mnie obrażasz i teraz opowiedz mi bajkę.- odparł usmiechajac się szeroko. xd

Martha Obentley

-Biedny chłopczyk bajkę chce? - spytała, głaszcząc go po głowie. Zaśmiała się. - Bajki chłopiec nie dostanie bo ja żadnej nie pamiętam, a wymyślać nie lubię, niestety. - powiedziała, głaszcząc go jeszcze przez chwilę.

Cristian Verso

- Łee, to Cię będę dalej straszyć.- postanowił, a co. Nie miał innego pomysłu.- Słyszałaś to, to pewnie był duuuuch.- wyszczerzył zęby przeciągając samogłoski.

Martha Obentley

-Już mnie nie przestraszysz. W nic Ci już nie uwierzę. - powiedziała z szerokim uśmiechem, jakby dumna z siebie. - Nie za wygodnie Ci? - spytała nagle, zerkając na chłopaka.

Cristian Verso

- Mogłoby być lepiej.- uznał, pokręcił chwilę głową.- O teraz, może być.- dodał, jak już znalzał się w odpowiedniej pozycji, oczywiście utrzymujac głowę na jej ramieniu.

Martha Obentley

Zachichotała i odchyliła głowę do tyłu.
-A ja muszę się męczyć. - powiedziała cicho, po chwili wzdychając. - Niebo dzisiaj ładne. Gwieździste takie. - uśmiechnęła się.

Cristian Verso

- Co byś teraz zrobiła, gdybym coś Ci zrobił? Znaczy, gdybym chciał Ci coś zrobić.- zapytał, tłumacząc zaraz. Nie mówił, już co mógłby zrobić, tego raczej nie zrobi, no ale pytać zawsze warto.