Mikaela.

Mikael

Skinął głową. No proszę, a jednak była przygotowana.
-Jasne. Drugie drzwi w lewo, powinnaś trafic. - powiedział i uśmiechnął się lekko.

Isabelle · Gość

Wzięła rzeczy pod rękę i pobiegła do łazienki, trochę się rozglądała, ale w końcu trafiła i weszła do łazienki. Szybko się przebrała i wróciła do ogrodu, gdzie czekał Mikael. Schowała w torebkę sukienkę i spojrzała na chłopaka - mogę tu zostawić torebkę ? - spytała.

Mikael

Spojrzał na nią. W ogrodzie?
-Daj, lepiej zostawię w domu. Tak na wszelki wypadek. - stwierdził i nie czekając na odpowiedź wyjął jej torebkę z ręki. Szybko poszedł do domu, po kilkunastu sekundach wrócił.
-No, to chodźmy. Prowadź. - uśmiechnął się

Isabelle · Gość

Uśmiechnęła się - nie trzeba było i tak tam nic nie mam - odparła i spojrzała za chłopakiem. Poprawiła włosy i zerknęła na niego - ale do Lasu czy w góry ? - spytała.

Mikael

-Może raczej do lasu. Góry, to raczej odłóżmy na inny dzień. - zdecydował po chwili i ruszył do wyjścia. Otworzył furtkę i zaczął szukac w kieszeniach klucza.

Isabelle · Gość

- też tak myślałam - odparła i przeszła przez furtkę. Spojrzała na Mikaela, domyśliła się że szuka klucza - co klucza nie ma... - spytała i zaczęła się rozglądać wokoło.

Mikael

-Jest, jest. Tylko nie wiadomo gdzie. - zauważył, lecz po chwili z tryumfalną miną wyjął klucz z kieszeni spodni. Zamknął furtkę.
-No, to idziemy. Prowadź. -powtórzył.

P.S. Pisz gdzieś.

Isabelle · Gość

Spojrzała na niego z uśmiechem - to do lasu - uśmiechnęła się i poszła w kierunku, gdzie powinien być las.

Mikael

Przyszedł, otworzył kluczek furtkę i wszedł do środka. Szybko znalazł torebkę Isabelle, upewnił się, że jest zapięta i szybkim krokiem ruszył z powrotem do dziewczyny.

Siedział w swoim pokoju na tapczanie, kończył pisac sms'a. Odłożył telefon na szafkę przy łóżku i podniósł się. Ruszył w stronę kuchni.

Miley Cross · Wysłany: Pon 21:07, 22 Mar 2010 Temat postu:

Stanęła pod drzwiami. Uśmiechnęła się na samą myśl, tego, że tu jest. Podciągnęła wielką i brudną od ciągnięcia po piachu walizkę pod drzwi. Zapukała raz, może dwa.. no dobra cztery. Włożyła jedną dłoń do kieszeni, drugą trzymała walizkę. Tak, pewnie będzie musiała się tłumaczyć. Skłamie, jak zawsze. Powie, że była u rodziców, najwyżej wyda się, że kłamie. Ma powiedzieć prawdę? Nigdy, szczególnie, dlatego że przez to chłopak pewnie by ją musiał pilnować. To co było nie wróci, raczej, jedynie, że wróci osoba z tym związana, chociaż Miley w to wątpi. Zapukała jeszcze raz, mimo tego, że na dworze nie jest za zimno nie chciało jej się tu stać. Ciekawe, czy chłopak się zmienił. Co powie.. Właśnie, ciekawe, czy ułożył sobie z kimś tu życie, bo ona chętnie kogoś pozna.

Mikael · Wysłany: Wto 16:52, 23 Mar 2010 Temat postu:

Zatrzymał się w pół kroku słysząc pukanie do drzwi. Oho, kogoś niesie. I dobrze, samotność nie jest wskazana. Otworzył drzwi. Najpierw jego wzrok przyciągnęła wielka waliza, dopiero później zerknął na jej właścicielkę.
- Miley? - powiedział zdumiony, po czym roześmiał się głośno.
- No proszę, wraca siostra marnotrawna! - zauważył uśmiechając się szeroko.

Miley Cross · Wysłany: Wto 16:55, 23 Mar 2010 Temat postu:

Uśmiechnęła się kątem ust.- Braciszku.- powiedziała słodko, po czym bez większego zapytania weszła do mieszkania chłopaka. Postawiła walizkę pod ścianą i weszła do kuchni. Wyjęła szklankę, nalała sobie wody, ówcześnie nie mogąc znaleźć żadnego soku. Trudno woda też dobra.

Mikael · Wysłany: Wto 18:56, 23 Mar 2010 Temat postu:

Wszedł za siostrą do kuchni i stanął w drzwiach, patrząc na nią z rozbawieniem. No, to tyle, jeśli chodzi o tłumaczenia. Podszedł do lodówki, wyjął karton.
- Sok trzymamy w lodówce, podobnie jak wędliny, sery i mleko. - poinformował ją pogodnie.

Miley Cross · Wysłany: Wto 19:03, 23 Mar 2010 Temat postu:

Upiła łyka wody.- O, to miło wiedzieć.- stwierdziła uśmiechając się szeroko. Dopiła wodę, po czym odstawiła szklankę na blat. Podeszła do chłopaka, musnęła go w policzek.- Ciebie też miło widzieć.- dodała zaraz.

Mikael · Wysłany: Śro 18:16, 24 Mar 2010 Temat postu:

Założył ręce na piersi i oparł się o szafkę.
- No dobra, dobra. To teraz się spowiadaj, mała. - stwierdził z uśmiechem obserwując ją uważnie.