Skromności pana Todd'a

Sweeney

Mieszkanko. Dla Sweeney'a w sam raz. Dwupoziomowe, pięc pokoi, kucnia, dwie łazienki. Czego więcej chcieć?

***

Przyszedł z Weroniką. Naprawdę był tu bajzel. Zajmiesz się tamtym pudłem? zapytał wskazując na pudło w kuchni. On sam poszedł do salonu.

Charlie

Dobra nie ma sprawy - powiedziała z uśmiechem i zabrała się do rozpakowania pudła z ciuchami.
Zaniosę to na górę - powiedziała po czym już była na górze. Weszła do sypialni i chciała włożyć ciuchy do szafy, ale była bardzo brudna więc zeszła na dół po szmatkę.
Gdzie masz ścierki zapytała.

Sweeney

Pierwsza szafka w kuchni. odkrzyknął wychylając się z salonu.

Charlie

Dobra dzięki - powiedziała i wyciągnęła szmatkę. Poszła do sypialni i wytarła wszystkie kurze po czym wyjęła z pudła ubranie. Pudło było wielkie, a okazało się, że to dopiero spodnie.

Sweeney

Wyciągnął gitarę, chwile później teksty piosenek i zestaw do karaoke. Może serio był dziwakiem? Zaśmiał się pod nosem.

Charlie

O grasz na gitarze i śpiewasz - powiedziała szczerząc się

Sweeney

Yhym... O gitarze nie mówiłem? zasmiał się patrząc na dziewczynę.

Charlie

Nie tylko powiedziałaś, że lubisz śpiewać - powiedział śmiejąc się

Sweeney

Ahm... To przepraszam O Pani! powiedział naśladując aktorów w teatrze, do którego często chodził w Londynie. Na lekcje śpiewu.

Charlie

Chodziłeś na jakieś lekcje czy jesteś samoukiem - zapytała ścierając dalej kurze.

Sweeney

Na lekcje zapisała mnie mama. Na początku nie chciałem. I na spiew i na gitarę. W końcu olałem lekcje i egzaminy. Póxniej uczyłem sie w domu sam. stwierdził.

Charlie

Aha też nie lubiłam moich lekcji - powiedziała i przypomniała sobie swoje lekcje gry na pianinie.

Sweeney

Taaak? stwierdził zaciekawiony. Grałaś na czymś? zapytał z usmiechem.

Charlie

Na pianinie. U mnie w kraju było to obowiązkowe - powiedziała i uśmiech z jej twarzy zniknął.

Sweeney

Ehh... to pokopane. A skąd pochodzisz? Z Ukrainy? Wogole powiedz coś o sobie. stwierdził z usmiechem.