Tu mieszka Nuthria

Travis

Jakie? Miłe, przyjemne i wspaniałe czy jakie? - spytał zaczynając robić ciasto na naleśniki.

Nuthria

- Pachnące naleśnikami.- Powiedziała po chwili zastanowienia takim tonem, jakby to wszystko wyjaśniało xd.

Travis

Zachichotał patrząc na nie. - To chyba dobrze, nie? - powiedział troche dziwnie na nią patrząc. - Moge zrobić śmierdzące ale wtedy na pewno wylądujesz w łazience. - dodał chichocząc.

Nuthria

- Uwielbiam zapach naleśników.- Wzruszyła ramionami z uśmiechem i olewając jego zaczepkę xd.

Travis

Nie no spoko. Kup sobie świeczki zapachowe. Nie wiem tylko czy mają naleśnikowe. - powiedział próbując się nie śmiać.

Nuthria

- Raczej nie.- Pokręciłą głową ze śmiechem. Po chwili w jej kieszeni zabrzęczał telefon. Przeprosiła chłopaka i poszła na chwilę do salonu, żeby odebrać. Po paru minutach wróciła z niewyraźną miną, mrucząc coś pod nosem. Usiadła spowrotem na blacie, obracając telefon w dłoniach.

Travis

Co się stało? - spytał patrząc na dziewczyne. Widział, że coś się stało ale nie był pewien czy dziewczyna mu powie o tym.

Nuthria

Podniosła wzrok ze swoich kolan na chłopaka. Dużo ją w tym momencie kosztowało nie rozpłakanie się, choć nie potrafiłą sobie wytłumaczyć, dlaczego.
- Moi rodzice.- Wykrztusiła, otrząsając się przy okazji z pierwszego szoku.- Zginęli w wypadku. Muszę pojechać do Colorado na pogrzeb.- "I pospłacać miliony długów" dodała w myślach.

Travis

Chłopak przestał robić naleśniki i podszedł do dziewczyny. - Przykro mi. - powiedział choć wiedziać, że słowa nic nie dadzą. Jednak co mógł lepszego zrobić? Przytulił dziewczyne do siebie i zagryzł wolną wargę myśląc co teraz może zrobić. - Pojechać z Tobą? - spytał w końcu.

Nuthria

Zjechałą z blatu, wtulając się w chłopaka. Jego pytanie dotarło do niej dopiero po jakiejś minucie. Odsunęła głowę i pokręciła nią.
- Nie, nie trzeba. Dam sobie radę.- Zapewniła go cicho. Rodzice nie byli dla niej jakoś super ważni, więc zamierzała zabawić tam góra trzy dni.- Nie będzie mnie tylko kilka dni.- Oparła mu głowę na piersi. Tak, była w stu procentach przekonana, że przez trzy dni da radę wytrzymać bez biegania non stop do toalety. Aż tak nią ta wiadomość nie wstrząsnęła.

Travis

Skinął głową na znak, że rozumie. - Okej. Będę tu na Ciebie czekał cierpliwie. - powiedział przełykając ślinę.

Nuthria

- Hej.- Uśmiechnęła się łagodnie, kładąc mu dłoń na policzku i patrząc mu w oczy.- Naprawdę sobie poradzę, nie martw się tak.- Poprosiła.

Travis

Mam taką nadzieje. - powiedział znów przytulając dziewczynie. Chciał się nie martwić ale jak mógł tego nie robić? Postanowił więc zgrywać przed dziewczyną, że jednak o nic się nie martwi.

Nuthria

- Chodź, muszę się spakować.- Zamruczała cicho, ale nie zrobiła nic, żeby wyswobodzić się z uścisku chłopaka. Dobrze wiedziała, że tutaj skończy się jej moment słabości. Kolejne trzy dni musiała być twarda i zimna, tak jak dawniej. W dodatku wracała do miasta, za którym nie przepadała, co też pogarszało sprawę. O nie, nie miała najmniejszej ochoty tam jechać, ale dobrze wiedziała, że nie ma innego wyjścia.

Travis

Chłopak szedł tak z dziewczyną aż byli w sypialni. - Teraz będziesz musiała mnie puścić żeby się spakować. - powiedział uśmiechając się kątem ust do dziewczyny. Patrzył wciąż na nią ponieważ przez trzy długie dni nie miało jej być, a to dość długo.