Tu mieszka Nuthria

Nuthria

Spojrzała na zegarek na szafce nocnej. Rzeczywiście, do autobusu zostało piętnaście minut. Wyjęła z szafy swoje szpilki i kurtkę skórzaną, w końcu chłodno było, no nie xd? Westchnęła, zarzucając sobie torby na ramię.
- Tu pod domem jest przystanek.- Powiedziała, patrząc na chłopaka smutnym wzrokiem.

Travis

Wziął od niej torby. - Ja to poniosę. - powiedział schodząc na dół. - Lepiej żebyś wyjechała zaraz bo Cię znów zaciągne do łóżka. - zachichotał.

Nuthria

- Nie mów tak, bo zostanę.- Zaśmiała się cicho, zamykając za sobą drzwi i podąrzając za chłopakiem. Powodzenia, że on wyszedł w samych spodniach xd.

Travis

No, a co? nie można?! xd Położył torby przy przystanku czekając na autobus. Przyciągnął do siebie dziewczynę i musnął w usta. - Będę czekać. A wraz ze mną Twój dom, sypialnia i łóżko. - powiedział patrząc na twarz dziewczyny.

Nuthria

- Załatwię to wszystko jak najszybciej zdołam.- Obiecała, operając mu głowę na ramieniu i wtulając się w niego.

Travis

Ok. Trzymam Cię za słowo. - powiedział uśmiechając się do niej szeroko. Po chwili autobus przyjechał. - No już. Idź. - spojrzał na nią.

Nuthria

Pocałowała go ostatni raz, wzięła torby i ruszyła do autobusu, wmawiając sobie, że nie będzie płakać. Kupiła bilet, po czym usiadła na jakimś wolnym miejscu przy oknie i pomachała do chłopaka, gdy inni jeszcze ładowali się do środka.

Travis

Chłopak również do niej pomachał. Nie. On nie będzie płakać xd. Uśmiechnął się kątem ust.

Nuthria

Po chwili, która dziewczynie wydała się okropnie krótką sekundą, autobus ruszył. Pomachała ostatni raz do chłopaka, a potem założyła słuchawki i rozsiadła się wygodnie. A potem wsiadłą w samolot na lotnisku i fruuu, poleciała.

Travis

Fruuu on wszedł do domu N spowrotem xd. Usiadł na kanapie i bez żadnego celu zaczął przełączać kanały w tv.

Nuthria

*3 dni później*

Jako, że było wcześnie rano, weszła do domu jak mogła najciszej, żeby nie obudzić chłopaka i zostawiła torby w przedpokoju, razem z butami i kurtką. Poszła do kuchni, zaparzyć sobie kawę. Znowu popełniła ten sam błąd, co przy wyjeździe, ubierając szpilki i teraz zimne kafelki w kuchni koiły jej ból. Miała nadzieję, że mimo wszystko Travis nie usłyszał jej przyjazdu. Musiała się zastanowić, jak mu coś powiedzieć.

Travis

Chłopak i tak nie spał. Słysząc jakieś kroki zszedł na dół po schodach i poszedł do kuchni. Spojrzał na dziewczynę zaspanym wzrokiem, a po chwili uśmiechnął się kątem ust. - Szybko to minęło. - powiedział podchodząc do niej.

Nuthria

- Mówiłam, że wyjeżdżam tylko na chwilę.- Powiedziała, próbując zmusić się do uśmiechu. Po chwili nalała sobie kawy z ekspresu i pociągnęła kilka łyków.

Travis

Chłopak usiadł na blacie. - Coś się stało na pogrzebie? - spytał widząc jej wymuszony uśmiech na twarzy.

Nuthria

- Nie, sam pogrzeb był nudny jak cholera. - Wyznała, opierając się łokciami o blat i sącząc kawę.- Długów też mieli mniej niż przypuszczałam.- Dodała. Nie, tu nie chodziło o jej wyjazd. Zaczęła pukać kubkiem o zęby, zastanawiając się, jak mu to powiedzieć.