Tu mieszka Nuthria

Nuthria

Spojrzała na niego głęboko zaszokowana. Po chwili jednak zalała się łzami. Nie mogłą w to uwierzyć. Nie no, to byłoby zbyt piękne.

Travis

Podszedł do niej i przytulił ją jak najmocniej potrafił. - Będzie dobrze. - powiedział chociaż nie wiedział czy będzie czy nie.

Nuthria

Wtuliła się w niego.
- Nie jesteś pierwszą osobą, która mi to mówi.- Powiedziała cicho w pewnym momencie. Taka była prawda. I przy okazji, jej powód przeprowadzki.

Travis

Ale będę tym, któremu udało się 'uleczyć' Ciebie. - powiedział patrząc na dziewczynę. - Ale uda mi się to tylko wtedy jeżeli tego będziesz chciała. - dodał spoglądając przez okno.

Nuthria

Odsunęła się od niego na tyle, żeby móc na niego spojrzeć.
- Chcę tego od prawie roku.- Powiedziała cicho, nie spuszczając wzroku.- I oto, do czego mnie to doprowadziło.- Wiedziała, że potrzebuje pomocy i zaczynała powol wierzyć, że on jest jej do tego niezbędny, ale nie chciała, żeby podejmował się czegoś, o czym nie ma pojęcia. Już zbyt wiele osób ją zostawiło.

Travis

Usiadł na kanapie wpatrzony w okno. - Będę z Tobą cały czas. Aż nie przestaniesz tego robić. Ale jak będziesz to robić cały czas to nie wiem czy dam sobie z tym rade. - powiedział przenosząc swój wzrok na dziewczynę.

Nuthria

Pozwoliła sobie na lekki uśmiech, siadając na niskim stoliku naprzeciwko kanapy.
- To nie jest tak, że biegam do kibla po każdym posiłku, albo w każdej kryzysowej sytuacji.- Pokręciła głową, z rozbawionym tonem, chociaż temat nie był ani trochę śmieszny.

Travis

Wziął głęboki wdech zagryzając dolną wargę. - Mam nadzieje. - powiedział znów patrząc przez okno. Przełknął ślinę przymykając na chwilę oczy.

Nuthria

- Travis.- Wzięła jego twarz w dłonie i zmusiła go, żeby na nią spojrzał. Jej rozbawienie całkiem zniknęło, a głos przybrał poważny ton.- Nie musisz mi pomagać. Nie chcę cię do niczego zmuszać. Nie mozesz czuć się odpowiedzialny za moje błędy, rozumiesz?

Travis

Po pierwsze muszę. Po drugie nie zmuszasz mnie do niczego, a po trzecie nie czuje się winny ale odpowiedzialny. - powiedział patrząc wprost w dziewczyny oczy.

Nuthria

- Za co odpowiedzialny? Za moje błędy? - Odparła, siłą powstrzymując się przed powiedzeniem mu, by zajął się swoimi, których ma przecież wcale nie mało.

Travis

Pewnie jakbym nie był takim debilem i nie traktował dziewczyn tak jak traktowałem to pewnie byś nawet nie zaczęła tego robić. - powiedział tłumacząc dziewczynie co ma na myśli.

Nuthria

Pokręciła głową.
- Gdyby każda dziewczyna po takim zerwaniu robiła to, co ja, to wtedy mógłbyś czuć się winny.- Przytaknęła.- Ale tak nie jest.

Travis

Ale i tak będę Ci pomagać. - powiedział uśmiechając się kątem ust do dziewczyny. - I mam nadzieje, że to coś pomoże. - dodał uśmiechając się szerzej.

Nuthria

- Zamierzasz mnie pilnować przy każdym moim pójściu do toalety, karmić regularnie i zamykać wszystkie szafki w kuchni na noc?- Zapytała, unosząc brew. Znała różne sposoby i wiedziała, że wszystkie są kiepskie.