Sala taneczna i nie tylko ;DD

Justin

Skinął głową idąc obok niej.
- Tak. Chyba wystarczająco dawno już tam nie byłaś, nie sądzisz? - zapytał, chociaż nie oczekiwał na odpowiedź. Wiedział, że dziewczyna nie była u siebie od kilku dni.

Jessie · Gość

Uśmiechnęła się, - no..trudno żebym tam była jak trzymałeś mnie w swoim domu - powiedziała i ruszyła pewniejszym krokiem w stronę swojego domu. Po chwili zniknęli za kilkoma domami.

Piotr

Dotarli na salę taneczną. CD leżące na ławce włożył do odtwarzacza. Na początku zaczęła lecieć spokojna muzyka.
- Czy mogę prosić do tańca? - zapytał i wystawił dłoń wciąż jeszcze trochę nerwowej z powodu głodu alkoholu Isabelli.

Isabelle

Przeszyła go wzrokiem, ona ma tańczyć? i to z nim? Uniosła lekko brwi do góry i patrzyła na niego nie dowierzając. Ona nawet tańczyć nie umie, a co dopiero z kimś. Lecz po chwili zastanowienia doszła do wniosku, ze powinna to zrobić, w końcu on jej pomaga z nałogiem. Po za tym, może wreszcie się czegoś nauczy. Nadal nerwowa, choć trochę mniej, podeszła do niego niepewnie i podała mu rękę. Dalej nie wiedziała co robić, więc zdała się na jego wiedzę i umiejętności. Na jej twarzy widniał delikatny uśmiech.

Piotr

Uśmiechnął się do niej.
- Spokojnie. Daj się ponieść muzyce. - wyszeptał jej do ucha po czym zaczęli tańczyć. On ją prowadził a ona dobrze czytała jego ruchy. Po kilku obrotach i 2 piosenkach już załapała o co chodzi. Tańcząc patrzył jej w oczy i uśmiechał się do niej. Piosenki coraz bardziej przyspieszały, więc i oni zwiększyli tempo tańca. W końcu zrobili sobie przerwę, by odpocząć i usiedli na ławce.

Isabelle

Jakoś im tam szło, dobrze ze go nie podeptała. Nawet zapomniała na jakiś czas o uzależnieniu, co w tym wszystkim jest najistotniejsze. Gdy usiedli na ławce, odetchnęła głęboko i zerknęła na niego, - dobrze tańczysz - mruknęła i uśmiechnęła się. - Jestem ci wdzięczna za to wszystko....ze mi pomagasz - dodała i spuściła głowe. Miała nadzieje ze to nie pójdzie na marne.

Piotr

- Kiedyś się nauczyłem i już mi zostało. - Spojrzał na nią.
- Nie ma za co - dodał po czym objął ją ramieniem i przytulił do siebie.
- Wszystko o co Cię proszę to byś była silna i nie poddawała się. Wiem, że jest i będzie to dla Ciebie trudne, ale mam nadzieję, że jakoś przez to razem przebrniemy.

Isabelle

Oparła się o niego i zmrużyła oczy, - Ale ja nie jestem zbyt silna...w tej sprawie, a i tak nikt nie jest w stanie mnie pocieszyć, tak bym o wszystkim zapomniała i zaczęła od nowa, choć bardzo bym chciała - odpowiedziała i siedziała tak przytulona do niego. O dziwo nic jej nie przeszkadzało, czuła się bezpiecznie. Nikomu innemu by nie pozwoliła, lecz ten Peter na pierwszy rzut oka takie niepozorny, umie zdobyć zaufanie, nawet jej.

Piotr

Siedział i myślał jak jej pomóc. Ona wtuliła się w niego, czuł ciepło jej ciała. Niestety nie miał pomysłów ani dalszych planów i to go w głębi serca niepokoiło. Myślał nad tym, żeby opróżnić jej cały ten barek, ale może jeszcze coś mieć pochowane. Wyjście na razie było tylko jedno. Zdobyć jej zaufanie na tyle, by w najlepszym momencie sama oddała cały alkohol z domu jaki się tam znajdował. I tak postanowił zrobić. Tymczasem głaskał ją delikatnie po ramieniu.

Isabelle

Zauważyła że chłopak milczy, tak więc postanowiła spytać - czemu milczysz? - zapytała i usiadła normalnie, po czym spojrzała na niego, - pewnie ci przeszkadza to że tak się oparłam - mruknęła i odwróciła wzrok. Nie wiedziała która godzina, a jej chciało się pić. Nie miała innego pomysłu, a ze spodobał sie jej taniec, ale nie taki szybki, woli taki powolny,to też puściła taką muzykę i złapała za rękę Peter'a. Uniosła wzrok z podłogi na jego oczy i uśmiechnęła się.

Piotr

- Nie nie przeszkadza mi. Po prostu się zamyśliłem. - Wstał i objął Isabelle w pasie, ona założyła mu ręce na szyi i zaczęli powoli przestępować z nogi na nogę w tańcu.

Isabelle

Jakoś nie chciało się jej tak stać nieruchomo i chodzić z nogi na nogę, tak wiec znów wtuliła się w niego. - jesteś bardzo miły...sorry ze tak się przytulam, ale takie fajne ciepło dajesz - uśmiechnęła się i dalej tańczyła.

Piotr

- Nic nie szkodzi.. - odparł. Po dłuższej chwili popatrzył dyskretnie na zegarek. Było już późno. - Powoli trzeba wracać. Proponuję wpaść jeszcze na jakiś sok do baru a potem do domu. Co Ty na to? - zapytał odchylając głowę by spojrzeć jej w oczy.

Isabelle

"Do baru" ta myśl przeszła jej przez głowę. - No dobrze... - odparła i odkleiła się od chłopaka. Ruszyła powoli w stronę wyjścia, choć bała się tam iść. Przecież w barze jest pełno alkoholu na półkach. Zerknęła na niego.

Piotr

- Wszystko będzie dobrze. - powiedział spokojnie i stanowczo, gdy tak na niego popatrzyła. Wiedział, że jeśli będzie unikała barów to prędzej czy później tam trafi i to sama. Teraz ma ją na oku więc wszystko kontroluje. Przynajmniej tak mu się aktualnie wydaje. Poszli do baru.