Blisko lasu.

Martha Obentley

Łee tam sztywna Kwadratowy

Doobrze jest xd

-Yhm. - przytaknęła z uśmiechem. Tak, uśmiech zawsze i wszędzie! - Dobra, przyznaję się bez bicia, nie wiem co mówić. - przyznała, chichocząc.

Cristian Verso

i tak musze cos wymyślić. XD

Skinął głową.- Hm, a szkoda, bo już chciałem bić.- przyznał wyszczerzając zęby.- A jak się pani zwie?- zapytał jeszcze. Nie pamiętał, czy już pytał, najwyżej.

Martha Obentley

-To ja bym zaczęła rzucać kamykami. - powiedziała, uśmiechając się kątem ust. - Ale wtedy to nie byłam ja. - uprzedziła od razu. Skłamała, ale co tam. Zdarza się. - A moje imię to tajemnica. Może dowiesz się... kiedyś.

Cristian Verso

Uniósł brew, uśmiechając się kątem ust.- Tajemnica rzecz ważna.- przytaknął z powagą.- W takim razie ja Ci tez nie powiem, o ile tego jeszcze nie zrobiłem.- dodał, lecz ostatnią część wypowiedzi ściszył nieco.

Martha Obentley

-Tajemnica rzecz ważna, ale chyba się już wcześniej wygadałam. - szepnęła i wyszczerzyła się. - Pan chyba też. - dodała po chwili.

Cristian Verso

- Tak, teraz to dowiodłaś, że mam tą chorobę, czekaj, czekaj .. skleroza, o.- odparł strzykając palcami. Czyżby na prawdę zapomniał? No cóż.

Martha Obentley

-Nie tylko Ty. Jakbym o tym pamiętała to bym powiedziała, że już o to pytałeś. - powiedziała, prostując nogę. - Czy my naprawdę jesteśmy już tacy starzy, że dopada nas skleroza?

Cristian Verso

- Nie, no. Ja mam jedynie 87 lat, co większość zawdzięczam lekarzom.- powiedział kiwając głową. Zaczął skubać ździebła trawy.

Martha Obentley

-Gratuluję takiego wieku. - uśmiechnęła się kątem ust do chłopaka i zerknęła na skubaną przez niego trawę. - Ranisz trawę. - mruknęła, spoglądając na niego.

Cristian Verso

- Łee tam.- mruknął.- Zbyt zielona, rozumiesz ..- wytłumaczył szczerząc się. Uzbierał kilka liści, trochę trawy. No i co, no. Rzucił tym w dziewczynę, a co.

Martha Obentley

-Ej. - mruknęła, patrząc na chłopaka złowrogo. Pozdejmowała z siebie liście i trawę po czym wzięła do ręki patyk, który leżał w pobliżu. Dźgnęła chłopaka w brzuch i zaśmiała się.

Cristian Verso

Chłopak przyłożył dłoń do brzucha.- Zraniłaś mnie.- mruknął, powoli zamykając oczy. Siedział tak przez chwilę, zaraz potem uchylił jedno oko.- Ale ja nie żartuję.- zapewnił uśmiechając się nikle.

Martha Obentley

-Przepraszam. Chciałam mocniej. - wyszczerzyła zęby w uśmiechu, patrząc na niego. Poklepała go patykiem po głowie xd Ale tym razem delikatnie.

Cristian Verso

- Nie wybaczam Ci tego, ba. Jak umrę to będę Cie lękał po nocy.- obiecał otwierając oczy. Wyszczerzył zęby.