Jezioro.

Jessie · Gość

Spojrzała na niego, - no ja wątpię...kiedyś był inny, rozgadany, i widać było jak coś się stało. A teraz...nic nie widać - powiedziała.

William

Przejdzie mu. Uwierzyła byś ,że kiedyś byłem anarchistą,ćpałem i różne rzeczy robiłem-powiedział-A teraz oaza spokoju ze mnie-dodał po chwili.

Jessie · Gość

Na jego słowa spojrzała na niego zdziwiona, - Ty?... - zaśmiała się, - nigdy...w ogóle by mi do głowy nie przyszło - powiedziała. - A ty uwierzyłbyś że biłam się z chłopakami? - zapytała z uśmiechem.

William

A widzisz,pozory mylą-powiedział-Ty? To może ja się schowam^^.-dodał uśmiechnięty.-Dzięki jednej dziewczynie przestałem być buntownikiem i człowiekiem lubiącym chaos.

Jessie · Gość

- Nie, spoko, juz nie jestem "buntowniczką" - uśmiechnęła się, - pewnie twojej dziewczynie - powiedziała patrząc na niego podejrzliwie.

William

Nie,miałem wtedy 18 lat.-powiedział-Tylko nie pamiętam jak miała na imię-dodał

Jessie · Gość

- Aha - odpowiedziała i przeczesała włosy ręką, - chyba będę się zbierać - mruknęła i wstała z trawy.

William

Ja chyba też. Bo jutro do pracy trzeba iść,a jakoś późno się zrobiło-powiedział

Jessie · Gość

Uśmiechnęła się, - a po za tym że zajmuję się sportem ekstremalnym, to też jestem piosenkarką, tańczę i gram - powiedziała, - uwierzysz? - zapytała uśmiechnięta, - masz tu mój numer komórkowy, jak kiedyś będziesz chciał sie spotkać, to dzwoń - dodała i na jakiejś kartce z kieszeni, napisała długopisem swój numer komórkowy. Dała mu do ręki.

William

Dzięki.Napewno zadzwonie. A teraz będę się już zbierał-powiedział i wstał

Jessie · Gość

- To do usłyszenia - powiedziała i pomachała mu na pożegnanie. Skręciła w boczną uliczkę i zniknęła.

William

Will po chwili poszedł do domu. Dotarł tam po około 30 minutach.

Jessie · Gość

Wolnym krokiem doszła nad jezioro. Po co tu przyszła? odpocząć od tego mista, i pobyć troche sama, choć zapewne i tak zaraz tu ktoś będzie, ostatnio tyle ludzi się wprowadziło. Usiadła na ławce przy jeziorze i rozmyślała.

Jane

Nowe, ciche i piękne miejsca. To jest to! Dziewczyna nigdy nie przepadała za tłumem, ale też nie można powiedzieć, że nienawidziła. Weszła na teren jeziora, ah, to świeże powietrze. Wciągnęła sporą jego ilość do płuc, wypuściła. I jeszcze raz, i jeszcze, i jeszcze. Wystarczy, ruszyła wzdłuż brzegu. Tak pięknie tu zimną, biało, mroźnie. Pięknie.

Isabelle · Gość

Nie wiadomo po co przyszła akurat tutaj. Na szczęście nikogo nie było, bo ona nie wyglądała ciekawie. Walka z alkoholizmem była ciężka i pomyśleć ze to wszystko przez jej byłego. Usiadła gdzieś pod drzewem i uspokajała się.