Jezioro.

Andy

Bieg dla zdrowia, po plaży. Pod tym pretekstem zawsze znikał z domu, by uciec od swojej nadopiekuńczej matki. W końcu jednak to polubił, co nie było w jego stylu. Tutaj nie musiał uciekać, robił to jednak z własnej woli. Włączył swoją starą poczciwą mp3, po czym rozpoczął swój bieg. Po chwili, zobaczył jakąś dziewczynę, siedzącą pod drzewem. Przestał biec i wyłączył mp3. Zaczął iść w jej kierunku. Dlaczego? Z ciekawości, o tak.

Isabelle · Gość

Zauważyła ze ktoś tu biega, jednak gdy ten ktoś zaczął iść w jej stronę odwróciła się i wytarła łzy, choć i tak czerwone oczy zostają. Spuściła wzrok i zaczęła coś grzebać w śniegu, głupio się czuła, wiedząc ze wygląda....dość dziwnie.

Andy

Zauważył, że coś nie było w porządku z dziewczyną. Zrobiło mu się głupio, właściwie, nie wiedział czemu. On nie znał ludzkich uczuć, za to znał trochę życie, i coś tam wiedział. -Hm, hej. - powiedział, gdy był już obok dziewczyny.

Isabelle · Gość

Podniosłą wzrok znad rąk, - Cześć.. - odpowiedziała i wytarła łzy, które znów spłynęły po jej policzku. Uniosła lekko kąciki ust i uspokoiła się, bała się jego reakcji.

Andy

Współczucie? Tak, chłopak wiedział, co to jest. Cierpienie, smutek? Znał to jeszcze bardziej. Kucnął obok dziewczyny. - Wiem, że coś się stało, więc nie będę się głupio pytał. - powiedział. - Hm, więc jeśli chcesz, możesz mi powiedzieć, o co chodzi. Ponoć lepiej zwierzać się komuś obcemu. - dodał pewniej, zachęcając dziewczynę do tego, by się mu wyżaliła. Tak, lubił słuchać innych kłopotów, i jeszcze bardziej radzić im dziwnych rzeczy. Uśmiechnął się lekko.

Isabelle · Gość

Wyżalić się mu? w sumie to prawda, ze lepiej wygadać się komuś obcemu. Spojrzała na chłopaka, - jestem alkoholiczką... - powiedziała i odwróciła wzrok, powód jest możliwe bardzo głupi, - stałam się nią...ponieważ, miałam narzeczonego i już zaplanowany ślub i podróż...lecz dowiedziałam się ze on ma inną dziewczynę i ją kocha, nie mnie...w końcu zostawił mnie, bez słowa... - dodała.

Andy

Słuchał dziewczyny z skupieniem. No cóż, typowy problem. -Wierz mi, że wiem, o czym mówisz. - zaczął, uśmiechając się lekko. -Ale czy przemyślałaś to wszystko dobrze? Czy jesteś pewna, że on był wart twojego cierpienia? Pewnego dnia możesz popełnić wielki błąd. Mogą wsadzić cię do więzienia, możesz nawet umrzeć, więc uwierz mi, że żaden palant, nie może skreślić twojego życia. - powiedział. Miał zamiar dodać jeszcze kilka rzeczy, ale poczeka na reakcję dziewczyny.

Isabelle · Gość

- Wszyscy mężczyźni z jakimi jestem to palanci....a do więzienia bym już prawie trafiła...gdyby nie uznali że zabiłam chłopaka w obronie własnej... - mruknęła. No po tej informacji na pewno się zdziwi, zabiła...kto by chciał być z taką dziewczyną? Przeniosła wzrok na niego.

Andy

-Zabiłaś? - zdziwił się. Nie było to tyle przerażające, co dziwne. -Nie rozumiem cię. Jak możesz pozwolić, byś cierpiała przez takich dupków? -tak, to też było dziwne, choć on sam cierpiał przez kogoś.

Isabelle · Gość

- Tak zabiłam....chciał....nie ważne, po prostu w obronie własnej musiałam to zrobić - odparła i zgięła nogi, - A jakie mam niby wyjście? nie mogę nic zrobić, zawsze trafiam na takich - mruknęła.

Andy

-Wiem, że to , co teraz powiem, zabrzmi głupio, ale uwierz mi, że kiedyś pojawi się ta właściwa osoba. - powiedział. On miał Emilly, którą stracił, lecz wierzył w to, że kiedyś znajdzie kogoś lepszego, kto będzie umiał ją zastąpić.

Isabelle · Gość

Zaśmiała się, - po tylu historiach....to ja w to już nie wierzę, wszyscy tylko wykorzystują ładną pannę a potem rzucają dla innej... - powiedziała i skrzyżowała ręce.

Andy

-Wiesz, że tymi tekstami mnie obrażasz? - zaśmiał się. Właściwie, nie był lepszy. Zostawił Katję dla durnych marzeń o Emilly. Westchnął cicho.

Isabelle · Gość

- Przepraszam...Nie miałam na myśli Ciebie, w ońcu w ogóle Cię nie znam - przeprosiła i uniosła lekko kaciki ust do góry, - Mam nadzieję ze nie masz mi tego za złe? - spytała.

Andy

-Hm, zastanowię się. - zaśmiał się. Nie miał powodów, żeby złościć się na dziewczynę.