Małe jeziorko.

Mikael

Wzruszył lekko ramionami. Wyglądało na to, że tylko on nie czuł potrzeby odpoczywania od problemów.
- No, być może. - stwierdził bez przekonania.

Jessie · Gość

Spojrzała na niego, - aleś ty rozmowny, ja tu nadaję - uśmiechnęła się i odwróciła. Usiadła wygodnie i rozglądała się.

Mikael

Zaśmiał się.
- Widzisz, tak jakoś wyszło. Bo zwykle to mnie trudno zamknąć usta. - zauważył z uśmiechem.

Jessie · Gość

Uśmiechnęła się znów patrząc na niego, - moze tak na dobry początek powiesz coś o sobie? skad jesteś, czy masz rodzinę itd. - zaproponowała.

Mikael

Skinął krótko głową.
- Urodziłem się w Norwegii, ale krótko tam mieszkałem. Mam siostrę, której nie widziałem od wieku, sporą ilość znajomych, chociaż większości także nie widziałem od wieku. Lubię sport, szermierkę i pływanie, stan wolny. - wyrecytował jednym tchem.

Jessie · Gość

Wysłuchała go, - nie musiałeś mówić że masz stan wolny - odpowiedziała z uśmiechem. - A ja uprawiam sport ekstremalny - dodała.

Juliett

Przyszła nad jezioro, rozejrzała się uważnie. Nikogo tu nie było, przynajmniej nie w polu widzenia. Roześmiała się cicho, bez konkretnego powodu i obróciła kilka razy w miejscu. Ze śmiechem podbiegła do brzegu wody.

Jake

Szedł brzegiem morza. W oddali ujrzał jakąś dziewczynę, która bynajmniej nie zachowywała się normalnie. Może jest tam z przyjaciółmi, lub zadzwonił do niej właśnie chłopak i się oświadczył -pomyślał, choć myśli tych było więcej. Po chwili znalazł się tuż przed dziewczyną.

Juliett

Stanęła jak wryta, gdy dostrzegła obcego chłopaka tuż przed sobą. Odchrząknęła i zakłopotana założyła za ucho wystające kosmyki włosów.
- Cześć. - rzuciła nieśmiało, patrząc na niego z pytaniem w oczach.

Jake

- Hej - mruknął, po czym trochę oddalając się usiadł na piasku. Pomimo zimowej pory, piasek był ciepły, gdyż tego dnia słońce mocno piekło. - Widziałem cię z daleka... - zaczął, ale nie dokończył. Chciał, aby zrobiła to dziewczyna.

Juliett

Bez wahania ruszyła za chłopakiem, ale nie usiadła. Zatrzymała się przed nim, oparła plecami o wygiętą wierzbę i założyła ręce na piersi.
- I pomyślałeś, że jestem niezrównoważona psychicznie? - podsunęła uśmiechając się nieśmiało.

Jake

- Szczerze mówiąc, o tym akurat nie pomyślałem - zaśmiał się. - Obstawiałem raczej tańce rytualne lub coś w tym stylu - dodał, śmiejąc się. - Jestem Jake - dodał.

Juliett

Roześmiała się cicho i przechyliła lekko głowę..
- Tańce rytualne? No, to mogło być gorzej. - stwierdziła po chwili namysłu.
- Juliett. - dodała patrząc na niego z uśmiechem.

Jake

Kiwnął jedynie głową, uśmiechając się. Nie wiedział o czym może rozmawiać z dziewczyną, nie wiedział co ma robić. Nigdy wcześniej nie czuł się tak jak teraz. Być może dlatego, że dziewczyna przypominała mu kogoś znajomego, bliskiego, kogoś, kogo niedawno stracił.

Juliett

Widząc, że chłopak się nie odzywa, natychmiast przejęła inicjatywę we własne ręce.
- Jak to się stało, że wcześniej Cię nigdzie nie widziałam? Chyba niedawno przyjechałeś do miasta? - zasugerowała mrużąc lekko oczy.