dyskoteka z DJ-em

Robert

-Nic ci nie jest?-zapytał,- uwież mi tak ciągle będą ci robić-odparł i spojrzał wkurzony na weronike. Podszedł do niej i złapał ja za ręke - Tak ci to śmieszy?-zapytał

Romeo

-Nie nic mam zapasową-powiedziała i spojrzała na Weronike i jej kumpele. - Poczekaj robi, ja to załatwie-odparła wylała na sukienke Weroniki wino.- Upss- zaśmiała się

Charlie

Tamto to było zabawne. teraz to jest przesana - powiedziała po czym wzięła od jakiegoś kolesia sok pomarańczowy i wylała to na jej bluzkę.
O znawu mi się humor poprawił - powiedziała zadowolona.

Gość

Zaśmiała się pod nsoem. Wzięła jakiś budyń i wysparowała go na głowie dziewczyny. - Oj, nie zauważyłam. - nie mogła wytrzymać, prasknęła śmiecham jak nigdy. Inni dookoła, także się zaczęli śmiać - I co? Dalej jesteś taka cwana? - przeszyła ją wzrokiem.

Charlie

Parsknęła śmiechem.
Jul skąd ty masz takie pomysły - zapytała się dziewczyny. Popatrzała na Roberta z zadowolona miną.

Romeo

-Tak jestem zadowolona-powiedziała i wzieła nożyczki z torebki i ucieła sukienke Weronice, zaśmiał się- Robert choc nie będe stać obok przeczkolaków-powiedział i wyszła

Robert

-Masz racje-powiedział i poszedł za Anią.- Wiesz co naprawde jesteś jakaś nie normalna, małolacie-powiedział po chwili dodając -Zrywam! a wiesz co troche widać twoje gacie-powiedział śmiejąc się

Charlie

Popatrzyła się na Roberta. Wiedziałam, że tak bedzie - wykrzyczała to po czym podeszła do chłopaka i uderzyła go w policzek. Pobiegła do łazienki. Nie płakała. Wrecz była wściekła. Przeglądała się w lustrze i poróbowała się jakoś doprowadzić do normalnego stanu.

Robert

Złapał ją mocno z nadgarstek- Uspokuj się małolato, dość-powiedział i poszedł. Po chwili nie było go

Henry

Akurat gdy wchodził widział to całe zdarzenie. Zdenerwował się lekko. Wiedział, ze nie może tam wchodzić, lecz zaryzykował. Prócz Weroniki nikogo nie było. Podszedł do niej. Przytulił jak siostrę. - Wiem, nie powinienem tutaj być, lecz nie mogłem patrzeć jak się zadręczać. Mam nadzieję, że ci ulżyło?

Charlie

Wtuliła się w niego
Tak i to bardzo - powiedziała po chwili. Odetchnęła. Było jej przykro, że Robert tak o niej myśli.

Henry

- Nie zasługiwał na taką jak ty dziewczynę. On w porównaniu do Ciebie jest zerem. Nawet nie jest przystojny... - ostatnie słowa przekręcił w żart. - No mała, teraz to pora chyba iść do domu. Widać, że za dużo na dziś miałaś wrażeń.

Charlie

Wiesz masz racje. Ty jesteś o wiele ładniejszy - powiedziała
No chyba trzeba isć do domu, ale tak mi się nie chcę - powiedziała. Miała nadzieje, że może ją odprowadzi.

Henry

Musnął ją w usta, miał chwile słabości, dla niego wyglądała uroczo. - Przepraszam... Nie powinienem. - mruknął odwracając wzrok w inną stronę. Zrobił krok w tył. Zagryzł lekko wargę.

Charlie

Podeszła do niego.
Jak mnie odprowadzisz to może ci wybacze - powiedziała uśmiechając sie