Szpital

Charlie

I co z tobą - zapytała spoglądając na niego. Modliła się w duchu by nie stało się to najgorsze.

Dereck

-Dostałęm serie zastrzyków, opieprz, leki , opieprz, nowy bandarz , opieprz iu skierowanie na wizyte kolejną.-powiedział-A i na końcu jeszcze raz opieprz-dodał.

Charlie

zaśmiała się. Kiedy ta wizyta - zapytała wstając. Usmeichnęła się. Humor jakoś się jej dzisiaj trzymał.

Dereck

-Za dwa tygodnie.Jeżeli zastrzyki nie pomogą, i palce nie ruszą, będę konieczna amputacja-odpowiedział ukazując jej druga stronę medalu.

Charlie

Teraz już spoważniała. Nie to nie nie może się stac - pomyślałą. Przyglądała mu się i przytuliła sie do niego. Bez względu na wszystko kocham cię - szepnęła.

Dereck

Objał ją jak tylko umiał.-Wiem Charlie, ja Ciebie też. -dodał i pocałował ją w szyję . Zsunął rękę i chwycił ją za dłoń, którą ścisnął delikatnie.

Charlie

Uśmeichnęła się. Chodź do domu - powiedziała z troską. Teraz bedzie się nim zajmowała jak dzieckiem.

Dereck

Skinał tylko głową i musnął ją w usta. Ruszył za nią posłusznie. Miłośc z niego nie znikała.

Nikki

Podeszła do pana w niebieskim kapelusiku, na oko około 50 lat przepraszam wie pan gdzie sala 29 jegomość pokazał palcem. Po chwili była pod drzwiami i zapukała dwa razy.

Jake

Jane, odpisuj ^ ^ Ha, a teraz będzie taka bk, z tym wypadkiem xdd

Powoli otworzył oczy. Nie pamiętał co się stało, i dlaczego tu jest. Leżał w jakieś pustej sali, wszystko go bolało. Do tego był podłączony do jakiś dziwnych rzeczy. Bez wątpienia, był w szpitalu. Po chwili przypomniał sobie, dlaczego tu jest. Wpadł pod ten cholerny samochód, bez wątpienia. Kiedy? Wtedy, kiedy próbował dogonić Jane. Nie wiedział, czy ma coś złamane, i na jak długo stracił przytomność.

Jane

Jane po rozmowie z lekarzem, wpadła jak oparzona do sali, w której leżał chłopak.- Trzeba komuś z Twoich bliskich powiedzieć, że tu jesteś, że..- mówiła pośpiesznie. Usiadła koło chłopaka.- Jak się czujesz?- zapytała.

Jake

- Mhm. - mruknął. Komuś o tym powiedzieć? Po cholerę. Słyszał rozmowę Jane z lekarzem. Ma coś z nogami, o ile dobrze usłyszał. Dopiero też wtedy zauważył, że ich nie czuje. Więc po co komuś o tym gadać. Miał zostać kaleką, spoko. -Ahm, jakoś. - odpowiedział po chwili, na drugie pytanie dziewczyny.

Jane

Wzięła telefon chłopaka ze stolika.- Do kogo mam dzwonić?- zapytała.- Do Juliett?- dodała. W końcu, kiedy coś między nimi doszło, ten myślał o Juliett. Uśmiechnęła się leciutko, żeby nie było.

Jake

Wzruszył lekko ramionami. W dupie miał to, do kogo chce zadzwonić, kto ma się dowiedzieć. Był zapatrzony w swoje cholerne nogi, których prawdopodobnie nie miał już mieć.

Jane

Skinęła głową. Rozejrzała się po sali. - Jake.. to co się zdarzyło między nami, możemy uznać za nieważne.- odparła zostawiając swój wzrok zza oknem.- Bo, ja wiem, że między Tobą a Juliett coś jest. Nie będę Wam przeszkadzać.- dodała pośpiesznie.