Szpital

Isabelle · Gość

Poród trwał i trwał, Isabella starała się jak mogła, lecz niewiele to dawało. Lekarze już myśleli o cesarskim cięciu, lecz jakimś cudem udało się dziecko wyjąć. Niestety...było martwe a Isabella straciła przytomność. Była bardzo wyczerpana. Zawieźli ją do pokoju i podłączyli do aparatury, natomiast lekarz wyszedł do Henry'ego. Jego mina mogła zdradzić co się stało, - przykro mi...nie udało się uratować dziecka, pana narzeczona straciła przytomność, szczerze mówiąc jest bardzo wyczerpana. Ale moze pan do niej wejść. Przepraszam - powiedział i poklepał go po ramieniu, ruszył i zniknął za jakimiś drzwiami.

Henry

- Nie, nie!!! - wykrzyczał, a jego łzy same spłynęły po policzkach. Ostrożnie wszedł do sali, gdzie leżała Isabella. Usiadł obok jej łóżka, złapał ją za dłoń przepraszając za wszystkie krzywdy, które jej wyrządził.

Isabelle · Gość

Isabella była podłączona do wielu aparatur, ciągle coś pikało. Była nieprzytomna, nadal trochę mokra, ale czy wie co się stało? chyba nie, ale jak się wybudzi jej reakcja może być niezbyt miła.

Henry

Westchnął delikatnie. Oparł się o oparcie krzesła, obserwował ją przez parę minut, po czym zasnął na siedząco. Lecz nadal mocno trzymał ją za dłoń.

Isabelle · Gość

Minęła noc i nastał ranek, nic się nie zmieniło, nadal się nie wybudziła. Jednak coś się zmieniło, zacisnęła dłoń którą trzymał Henry, czy to poczuje?

Henry

On jednak dalej spał, jego ręka gdy się obrócił się zsunęła z łóżka. Po chwili, gdy pielęgniarka weszła obudził się. Spojrzał na Isabellę, westchnął ciężko.

Isabelle · Gość

Po jakimś czasie, ścisnęła dłonie i otworzyła oczy, jednak od razu zamknęła światło ją raziło. Wiedziała ze jest tu Henry i jeszcze ktoś, pewnie pielęgniarka, - światło.... - mruknęła, miała nadzieję ze zrozumieją.

Henry

Wstał, zasłonił okna roletami i zgasił lampę. Stanął nad nią - Już możesz otworzyć oczy. - mruknął siadając na brzegu łóżka. Teraz czekało go to najgorsze. Wyznanie jej prawdy.

Isabelle · Gość

Otworzyła oczy, obraz był trochę rozmazany, - Henry... - szepnęła, czuła straszny ból na brzuchu, od razu się zaniepokoiła, - gdzie?....gdzie jest dziecko? - zapytała, rozglądała się na wszystkie strony.

Henry

Westchnął ciężko, po jego policzku spłynęła mała łezka - Nie mogli go uratować, urodziło się martwe. - mruknął do niej od razu ją mocno przytulając. Najgorsze chwile w jego całym życiu.

Isabelle · Gość

Najgorsza chwila w jej życiu...zabiła dziecko, winiła siebie. Przytuliła go na tyle mocno ile mogła i po chwili wybuchnęła płaczem. Nigdy się z tym nie pogodzi, jej tętno przyśpieszyło znacznie, a raczej szybko się nie uspokoi.

Henry

Zaczął delikatnie ją głaskać po włosach. - Pamiętaj, to nie twoja wina. To moja, nie powinienem Cie w takiej chwili zostawiać. - wyznał jej do ucha. Musnął ją w policzek.

Isabelle · Gość

Pokręciła głową przecząco, - Moja...piłam, a potem jeszcze tu przyszłam... - wybełkotała. - Przepraszam...przepraszam... - płakała, czy będzie tak jak dawniej? czy Henry odejdzie, czy zostanie? te pytania chodził jej po głowie.

Henry

- Nie będziemy czekać na resztę nieszczęść, gdy wyjdziesz pobieramy się. Nie zamierzam tracić cię po kawałku. - wyznał jej twardo i stanowczo. Nie chciał, by jakakolwiek rzecz ich rozdzieliła.

Isabelle · Gość

Patrzyła mu w oczy, jakie ma szczęście że znalazła Henry'ego i ze on ją Kocha i na odwrót, co by zrobiła gdyby odszedł? - Dobrze....Kocham cię - wyszeptała mu do ucha.