Cichy las.

Nate · Gość

Wstałi złapał ją za dłoń. - Nie nie idź - powiedział. - Przepraszam po prostu pewna osoba mi bardzo popsuła humor - dodał.

Holy · Wysłany: Nie 14:38, 14 Mar 2010 Temat postu:

Pewna osoba. Nie chciała wnikać, ale zabrzmiało to tak, jakby chodziło o nią oO. Postanowiła, że zrobi nieco inaczej, o.
- Zostawię ci mój numer. - odpowiedziała i tak zrobiła, dała mu karteczkę z numerem komórki, i tyle ją widzieli, poszła do domu.

Nate · Gość

Wziął od niej numer telefonu. Nim spostrzegł jej już nie było. Westchnął pod nosem i ruszył w kierunku swojego domu.

Leanne · Dołączył: 27 Mar 2010 Posty: 31 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Lean postanowiła wyjść z domu i pójść tam, gdzie ją nogi zaprowadzą. A zaprowadziły do lasu. Może być, przynajmniej nie będzie skazana na bezczynne siedzenie w swoich czterech kątach. Wsunęła dłonie do kieszeni cienkiej letniej kurtki, przemierzając powoli las.

Julietta

Zmieniła się o 360 stopni. Wyszczuplała jeszcze bardziej, zmieniła kolor włosów. Nie była tą samą dziewczyną, którą znali w New Jersey. Zmieniła ją tak praca, nie miała czasu by go poświęcić na sen. Gdy odwiedziła swojego terapeutę, dowiedziała się u niego, iż jest pracoholiczką. Wyleczyła się z tego, lecz wspomnienia pozostały. Związała się z mężczyzną o trzy lata starszym, lecz ją zranił. Widocznie niepisane jej było zostać żoną oraz matką. Postanowiła popełnić samobójstwo. Cały plan miała już poukładany, stanęła nad krawędzia urwiska. Jeden krok, a przyjaciele nie zobaczyli, by jej już nigdy. Jednak w ostatniej chwili zmieniła zdanie. Wpadła w ciężką deprezje. Wróciła do New Jersey, aby zacząć od początku. Odświezyć stare znajomości szczególnie z Charlie. Była jedyna osobą, którą tak bardzo darzyła zaufaniem. Czas będzie się ciagnął, zanim zapomni o przeszłości. Zdarzało się wieczorami, iż miała kolejne myśli samobójcze. Nienawidziła mężczyzn, całego świata. tyle krzywd jej wyrządzono... Po jej wyjeździe z Californii została sama. Żadnego wsparcia. Westchnęła ciężko siadając na trawie po turecku. Wpatrywała się w niebp. Po policzku spłynęła niewidoczna łza, a wiatr delikatnie unosił włosy.

Charlie

Charlie przybyła do lasu w nadziei, że będzie tutaj sama. Musiała sobie wszystko przemysleć. Tyle się wydarzyło. Niestety, nie były to dobre rzeczy, wręcz przeciwnie. Czy ona kiedykolwiek bedzie szczęśliwa? Chyba nie jest jej to pisane.
Kiedy tak szła przed siebie dostrzegła dziewczynę. O dziwo ta jej kogoś przypominała. Podeszła bliżej spojrzała na twarz dziewczyny. Wydawało się, że jest to jej dawna prztyjaciółka.
- Jul? - zapytała się kiedy była już bardzo blisko. Trudno wyjdzie na idiotkę. Gdyby to była Jul dziewczyna chyba by umarła ze szczęścia. Dziewczyna była jej najlepszą przyjaciółką. Przyjaciółką której teraz potrzebowała jak nigdy.

Julietta

Szybkim gestem ręki starła z policzka łezkę, wzrok uniosła na twarz dziewczyny. Na pierwszy rzut oka nie była pewna, czy to Charlie. Lecz po chwili była tego pewna, poznała ją po głosie, wstała gwałtownie. Nie potrafiła wydobyć głosu z ust, jedynie przytuliła się do niej. Minęło kilka chwil, powiedziała - To ty? Moja Charlie? - uśmiechnęła się przez łzy. Te łzy były oznaką radości.

Charlie

Przytuliła ją mocno.
- Tęskniłam - wyszeptała. Uroniła parę łez szczęścia. Wytarła je po czym odsunęła się trochę od dziewczyny.
- Opowiadaj co tam u ciebie - powiedziała. Z jakiego powodu wróciła. Przecież miała plany w innym mieście. Czyżby to nie wypaliło?

Julietta

- Jak widzisz wróciłam. W Californi poznałam pewnego mężczyznę, lecz mnie zranił. Widocznie nie mamy szczęścia do chłopaków. Byłam pracoholiczką, chciałam popełnić samobójstwo i wpadłam w ciężką depresję. Tu mam nadzieję, że mi się uda. Nic nie zniszczę jak dotychczas robiłam. A u Ciebie? - powiedziała ściskając jej dłoń. Tak długo się nie widziały.

Charlie

Słuchała jej uważnie. Można powiedzieć, że obydwie mają spieprzone życie.
- Po staremu. Kolejny facet mnie zranił czyli nic nowego - podsumowała.

Julietta

- Zastanawiam się często, co takiego robię kiedy odchodzo ode mnie mężczyzna. W każdym związku staram się być jeszcze bardziej doskonała niż byłam wcześniej. A oni i tak zostawiają lub zdradzają z kumpelą. - westchnęła siadając po turecku na trawie. Spojrzała na niebo, a uśmiech z jej twarzy znikł.

Charlie

- Mam to samo - mruknęł☺a pod nosem. Zawsze próbowała robić wszystko tak jak trzeba, a nigdy nic nie wychodziło. Zastanawiała się, czy coś złego jest z jej wyglądem, ale zmieniała go już tak duzo razy, więc napewno coś nie tak jest z jej harakterem. A może na siłe szuka u siebie wad, a to wina facetów?

Julietta

- Siadaj obok mnie. - powiedziała z wymuszonym uśmiechem. Dziś miała wyjątkowe szczęście, że trafiła na Charlie, tylko one się rozumiały. Być może dla innych było to zwariowane, lecz dla nich nic nadzwyczajnego.

Charlie

Usiadła obok dziewczyny.
- Nie uśmeichaj się, bo widać, że nie jest to szczery uśmeich 0- powiedziała. Potrafiła wykryć kiedy ktoś udawał.

Julietta

Westchnęła patrząc na nią smutnym wzrokiem. Widać było po niej, że szybko nie wróci do dawnego życia. Nie będzie już taką samą Juliettą jak niegdyś. Spuściła lekko w dół przymykając oczy, miała tego wszystkiego dość.