Mały park.

Rob

- A, co to to prawda. - miał ochotę uciec gdzie diabeł nie mówi dobranoc, ale się powstrzymał. - Ładnie ptaszki ćwierkają, nie? - palnął, sam nie wiedział z resztą co.

Genevieve

Ciemnowłosa, ciemnooka i niezbyt wysoka brunetka weszła tanecznym krokiem do parku i usiadła na pierwszej wolnej ławce, z zadowoleniem chłonąc zapach tutejszej skoszonej trawy. Dopiero co przyjechała, a w jej rodzimym kraju, Francji, nie było takich parków. Tu wszystko było nowe.

David

Chlopak szedł alejką parku. Usiadł na ławce, która stała niedaleko ławki, na której siadziała dziewczyna. Włożył słuchawki w uszy i puścił muzyke z mp4.

Genevieve

Geneviève popatrzyła na ciemnoskórego chłopaka, a może już mężczyznę? Nie, nie wiedziała, w jakim wieku jest. Chciała z kimś pogadać, ale jednocześnie bała się tego, nie miała przyjemnych wspomnień i utrudniało jej to kontakty z innymi. Zamrugała gwałtownie, mogła przysiąc, że poczuła kroplę deszczu na nosie. A może było to wspomnienie z jej ostatniego dnia w Paryżu? Niebo dalej było czyte i świeciło słońce. Przywidzenie, stwierdziła.

David

Rozejrzał się po parku wykładajac słuchawki z uszu. Znudziło mu się siedzenie bez ruchu. Rozejrzał się po parku szukajac jakiś osób, z którymi może pogadać. Kilka dziewczyn i chłopaków. Nie dla niego. Zatrzymał wzrok na dziewczynie, która siedziała na ławce. Po chwili postanowił do niej podejść. - Siema. - rzucił znudzonym głosem. Od razu usiadł obok niej bez żadnych zbędnych pytan.

Genevieve

Dziewczyna była wdzięczna chłopakowi, że nie musi rozpoczynać rozmowy. - Cześć. - odpowiedziała, nie chcąc wyjść na niekulturalną. Nie odezwała się dalej, nie potrafiła wynaleźć tematu, nawet przedstawienie się jako pierwszej było dla niej kłopotliwe. Zresztą przedstawia się ten, kto zagadnął, a dobre maniery miała wystudiowane.

David

Chłopak przez chwile milczał. - Jestem Jermaine. - powiedział w końcu. Wyprostował nogi w kolanach. Biorąc głęboki wdech usiadł wygodniej na ławce, która nie była zbyt wygodna. Zagryzł dolną wargę szukajac jakiegoś tematu do rozmowy.

Genevieve

- Geneviève. - odparła, kierując ciemne oczy na drzewa w pobliżu. Gdyby umiały za nią rozmawiać, byłoby dobrze. Nigdy nie umiała rozmawiać, za to potrafiła słuchać.

David

Długo już tutaj jesteś? - spytał po chwili. Miał nadzieje, że jakość ta rozmowa się rozwinie. Zastanawiał się dlaczego jest taka nieśmiała. Jermaine znał się na ludziach i mógł wyczytać różne rzeczy z ich twarzy, słów i gestów. Spojrzał na nią i zilustrował ją wzrokiem.

Genevieve

- Przed chwilą przybyłam. - odparła krótko, mając nadzieję, że jej zachowanie nie będzie odczytane jako niechęć, to nie było to. Nie umiała nic poradzić, że jest, jaka jest. Zaklęła w myślach, próbując nie okazać rosnącego poddenerwowania. Bardzo chciała tu kogoś poznać, ale z takim charakterem nic nie zdziała. Musiała się w końcu przemóc. - A ty, od jak dawna? - zapytała z ociąganiem.

David

Zależy. - powiedział od razu. - Kilka razy tutaj byłam ale dopiero teraz zostaje na dłużej. - dodał uśmiechajac się lekko do niej. Chciał jakoś przełamać jej nieśmiałość ale nie wiedział jak.

Genevieve

Kiwnęła głową, dając znak, że doskonale rozumie, o czym mówi Jermaine. - Ile masz lat? - zapytała; nie, nie przełamywała się, a jedynie próbowała utrzymać niedawno rozpoczętą, a już znajdującą się w tak rozpaczliwej rozłamce rozmowę.

David

19 lecz czuje się na starszego. - powiedział znów zastanawiając się nad jakimś tematem. - Czym się interesujesz? - spytał po chwili milczenia.

Genevieve

- Taniec. Śpiew. Muzyka. - streściła wszystko w trzech słowach, uważnie patrząc na prawie nieznanego sobie mężczyznę, bo tak już go powinna nazywać. - I malarstwo.

David

Czyli jesteś artystką. Można tak powiedzieć. - stwierdził. Skinął głową i przymknął oczy. Wziął pare głębszych oddechów zastanawiajac się nad czymś. Coraz częściej 'myślał'. Zmienia się czy co? Tego nie wiedział nikt jak on sam.