Park południowy

Mikael

Uniósł tylko leciutko brwi i podszedł do krzaka róży. Zerwał jedną łapiąc za najeżoną kolcami gałązkę i podszedł do wskazanej kobiety. Och, nie zamierzał spełniac zadania w stu procentach, chociaż raz w życiu postanowił zachowac się jak dżentelmen. Ukłonił się lekko przed kobietą, powiedział cicho kilka słów i podał jej kwiat. Tamta uśmiechnęła się z zażenowaniem i wzięła różę do ręki. Chłopak po kilku chwilach wrócił do Massie.

Massie Carlson

- Brawo, ale szkoda, że nie mówiłeś głośno.- mruknęła zerkajac na niego.- No nic, będzie trzeba jeszcze raz coś wymyślić.- dodała uśmiechajac się chytrze. Odgarnęła włosy z czoła.

Mikael

Uśmiechnął się lekko. Naprawdę myślała, że powiedział jej to co mu kazała?
-Chyba wystarczy, udowodniłem Ci już, że nie zachowuję się jak kobieta. - stwierdził z naciskiem.

Massie Carlson

Wzruszyła ramionami.- No dooobra. Jesteś facet.- uznała. Tak właśnie teraz Mikael został mianowany na 'faceta'.- Możesz się cieszyć.- pozwolila szczerząc się.

Mikael

-O, dzięki za łaskawe pozwolenie. - mruknął opadając na trawę obok dziewczyny. Spojrzał na kobietę, która oddalała się powoli w swoją stronę.
-Całkiem ładna. - stwierdził po chwili namysłu.

Massie Carlson

- Nie, nie ładna.- stwierdzila z chichotem.- Zobacz, grube nogi, rozdwojone końcówki włosów..- zaczęła. nie, nogi nie były za grube. Włosy ładne, może tylko kilka pojedynczych rozdwojonych włosów.

Mikael

Spojrzał na dziewczynę z rozbawieniem.
-Ach, ta kobieca zawiśc. - powiedział niewinnie ponownie przenosząc wzrok na oddalającą się sylwetkę.

Massie Carlson

- Nie tylko kobieca. Niektórzy w Norwegi, faceci, tak gadali. - powiedziała wciąz chichocząc. Położyła się na trawie. Co do takiego gadania mężczyzn to był to może jeden przypadek, no ale zawsze był.

Mikael

Spojrzał na nią z nagłym zainteresowaniem.
-Byłaś w Norwegii? - zapytał patrząc na nią uważnie.

Massie Carlson

- Mieszkałam w Norwegi od 5 roku życia.- odpowiedziała. Czyżby mu nie mówiła? No nic, to już wie. Uśmiechnęła się kątem ust.

Mikael

Rzeczywiście, wspominała coś o zdjęciach z Norwegii, ale jakoś tego nie zakodował.
-Urodziłem się w Norwegii. Ale mieszkałem tam tylko dwa lata. - wyjaśnił z uśmiechem.

Massie Carlson

Uśmiechnęła się kątem ust.- Przeprowadziłam się do Norwegi, kiedy rodzice, znaczy tata uznał, że moge z nim już wyjechać. Mama została w poprzednim kraju z innym i córką, a ja pojechałam z tatą.- wyjaśniła z uśmiechem.

Mikael

-Chciałbym tam kiedyś wrócic. - stwierdził zamyślony.
-Tak krótko tam byłem, jako małe dziecko, a i tak chyba nigdy nie zapomnę tych widoków. - stwierdził.

Massie Carlson

- Może będę kiedyś tam wracać, to pojedziesz ze mną.- wyszczerzyła zęby.- Tylko, jak na razie nie mam ochoty tam wracać.- dodała, przymykając oczy. Racja, widoki piękne.

Mikael

-Nie ciągnie Cię tam? - zapytał cicho spoglądając w niebo. W myślach odtwarzał widok szczytów gór, czystych wód, wodospadów. Uśmiechnął się lekko. Nie, nie, wpadł w dziwny jak dla niego nastrój, koniec ze wspomnieniami.
-No mniejsza o to. - stwierdził głośno.