Pusta plaża.

Henry

- Trudno, jakoś się pomieścimy w tej małej łazieńce. - zasmiał się głośniej przyglądając się jej kątem oka. Po czym zamknął oczy kładąc się na piachu.

Isabelle

Uniosła brwi, - żartujesz - zaśmiała się. Tak on żartuje, była tego pewna. Uśmiechnęła się szeroko i wyjęła z kieszeni buteleczkę, odkręciła tak żeby nic nie słyszał i wypiła wszystko od razu, po czym schowała butelkę do torby. Po chwili przyszło jej na myśl by popływać...lecz to chyba nie jest dobry pomysł skoro wypiła.

Henry

- Widzałem to. Jeżeli mam zamknięte oczy, w każdej chwili mogę je otworzyć. - powiedział robią niezadoloną minę. Dodał - A o pływaniu zapomnij, jeszcze mi się utopisz.

Isabelle

Zmarszczyła czoło, widział i wie ze chce popływać, jakimś jasnowidzem jest? - No dobrze, wszyscy mieliby mniej kłopotów, tylko bym zrobiła przysługę wszystkim - odparła i wstała z piachu. Ma ochotę popływać to to zrobi.

Henry

Pokiwał głową. Zerwał sie z piasku, szedł za nią kilka metrów dalej. Jeżeli ona ma zamiar iść pływać pod wpływem alkoholu, to nie mógł jej tak zostawić. Ściągnął z siebie bluzę oraz podkoszulkę. Spodnie jednak zostawił. Jego zdaniem za kilka minut wyschnął przy takiej temperaturze. Wyprzedził ją, zanurzył się do pasa.

Isabelle

Na jego widok zaczęła się śmiać, lecz weszła do wody i położyła się na plecach. Nie musiała nic robić, prąd sam ją nosił. O to jej chodziło, by jak najdalej odpłynęła. Zamknęła oczy i oddała się wodzie, było jej dobrze.

Henry

Zrobił grymas na twarzy słysząc śmiech dziewczyny. Podpłynął do niej. Przygladał się Isabelle z delikatnym uśmiechem. Swe dłonie położył na jej brzuchu, rzekł - O czym teraz myślisz?

Isabelle

- O tym jak się utopić, gdy taki ktoś jak ty ciągle chodzi za mną - mruknęła i stanęła prosto. Zmarszczyła brwi czując jego ręce na brzuchu i wyszła z wody. Zaczęła iść brzegiem morza.

Henry

Parsknął śmiechem. Z wody wyszedł za nią, podniósł swoje rzeczy. nie założył ich. Dogonił ją, powiedział - Jeżeli mamy być przyjaciółmi, o ile tego chcesz... Nie próbuj za wszelką cenę się mnie pozbyć, bo i tak nic Ci to nie da. - przewiesził przez ramię bluzę razem z podkoszulką.

Isabelle

- Gdybym chciała się Ciebie pozbyć, zrobiłabym to inaczej, lecz mam zamiar usunąć z pamięci to wszystko co zaczęło się na tej plaży, trzeba to zakończyć - powiedziała i spojrzała na niego, po czym ruszyła dalej.

Henry

- No to nie uciekaj. - mruknął łapjąc ją za nadgarstek. Podszedł do niej bliżej mówiąc - Jeżeli nawet przejdziesz całą plażę nic Ci to nie da. Stań, zamknij oczy. Przed oczami masz nas oboje... Wymaż mnie z tego obrazu. Niech przeszłość stanie się inna, jakby mnie tam nie było. To wszystko było jak koszmar... - ostatnie słowa wyszeptał jej do ucha.

Isabelle

Ciekawe czy to coś da, ale można spróbować. Tak więc zamknęła oczy i przypominała sobie wszystko to co było. Nie było to trudne, ale wymazanie z tego wszystkiego Henry'ego nie było łatwe.

Henry

- Nasze wspólne zdjęcie, zamiast mnie wyobraź sobie Charlie. Poczuj w głębi duszy, że coś w twoim życiu się zakończyło. Teraz zaczynasz od nowa. - mruknął do niej ściskając jej dłoń.

Isabelle

Wszystko sobie wyobrażała, lecz nie mogła wymazać Henry'ego, bo czuła jak ściska jej dłoń, - Ciekawe jak mam zapomnieć jak wiem ze trzymasz moją dłoń - mruknęła i skrzyżowała ręce, była zła.

Henry

- Dobra. - mruknął robiąc krok w tył. Puścił jej dłoń, rzekł - No, spróbuj jeszcze raz. tak jak Ci mówiłem. - ręce wsunał do kieszeni od spodni. Nagle zrobił na twarzy wielki grymas, z kieszeni wyciągnął przemoczony telefon. Na szczęście działał.