Skaliste Wybrzeże

Charlie

Może tak, może nie - odparła bezbarwnym tonem.
Z resztą czemu cię to interesuje - zapytała. Od wyjazdu stała się bardzo oschła w stosunku do facetów.

Martin

Uśmiechnął się krzywo. No, to tyle, jeśli chodzi o jego dobre serce.
- Szczerze mówiąc nie obchodzi mnie to ani trochę. Zamierzałem po prostu nieść ratunek w potrzebie. - stwierdził trochę rozbawiony, a trochę zirytowany.

Charlie

To po co sie głupio pytasz - pomyślała. Nie powiedziała tego. Ugryzła sie w język. Zdobyła się na lekki uśmeichem. Westchnęła.

Martin

- Wygląda na to, że ratunek w najmniejszym stopniu nie jest ci potrzebny, świetnie radzisz sobie sama. - zauważył uśmiechając się krzywo.

Charlie

Niektórzy sa po prostu dobrymi aktorami - powiedziała. No tak gdy chciała udawała, że wszystko jest dobrze.

Martin

W milczeniu przeanalizował jej słowa.
- W takim razie właśnie przyznałaś, że jednak potrzebujesz pomocy. - zauważył spokojnie.

Charlie

No tak przyznałam się. I co z tego przecież i tak mi nie pomożesz - powiedziała.

Martin

Skinął leniwie głową.
- Pewnie nie. Ale mogę dać Ci dobrą radę. - powiedział i uśmiechnął się lekko.
- Nie siedź na tym mokrym piasku. Jest zima i zdecydowanie lepszym miejscem do rozmyślań jest kawiarnia czy zacisze własnego domu. - stwierdził.

Charlie

Może i masz racje - powiedziała. Dziewczyna również się uśmiechnęła. Szczerze to nie chciało jej się wstawac więc nadal tu siedziała.

Martin

Spojrzał na nią i skrzywił się lekko.
- No i co? Mam rację i na tym się skończy? - uniósł lekko brwi.

Charlie

Wstała leniwie. Nie miała za bardzo na to ochoty.
Pasuje - zapytała.

Gość

Zaniedbana, wychudła i zziębnięta suka weszła na plażę. Patrzyła oczami pełnymi strachu na ludzi, którzy się tu znajdowali.

Martin

- Skoro tak twierdzisz. - powiedział szybko, bo jego wzrok przyciągnęła suka. Zawsze miał dobry kontakt ze zwierzętami, ufał im bardziej niż ludziom. Przykucnął i przyjrzał się jej.
- No, maleńka. Nie bój się. - powiedział ciepło, pieszczotliwie, natychmiast zmieniając brzmienie głosu.

Charlie

Dziewczyna również kucnęła. Kiedy wyjechała miała tylko psy. Westchnęła. Spojrzał kątem oka na chłopaka, a potem wzrok przeniosła na psa.

Martin

Zerknął kątem oka na dziewczynę, krótko, by zaraz przenieść wzrok na suczkę. Starał się nie ruszać, jedynie melodyjnym, łagodnym tonem dawał jej do zrozumienia, że nie ma złych zamiarów.
- Co tu robisz, śliczna? Kto cię zostawił? - powiedział cicho.