Nowy plac zabaw

Jamal

Przyszedł tutaj by pobyś trochę z ludźmy, nie lubił samotności. Usiadł na jednej z ławek i przyglądał się biegającym tam i spowrotem dzieciom. Uśmiechnął się pod nosem.

Charlie

Przyszła. Usiadła na ławce. Zauważyła, że naprzeciwko niej siedzi chłopak. Uśmiechnęła się do niego.

Jamal

Zerknął na dziewczynę i odwzajemnił jej uśmiech. Zazwyczaj nie zagadywał pierwszy, jeśli nie miał powodu. Toteż siedział cicho, nie chciał się narzucać, to nie byłoby miłe. Zerknął na jakieś dzieci, jedno upadło, a że nie widział nikogo dorosłego przy nim pomógł mu wstać. Oglądnął też jego kolano.
- wyjdziesz z tego kolego - powiedział głaszcząc dziecko po głowie i wracając na ławkę. Naciągnął się.

Charlie

Wstała z ławki po czym zapytała - mogę się dosiąść ?

Jamal

Schował komórkę do kieszeni i spojrzał na nią.
- jasne siadaj, wolne miejsce to i usiąść można - zrobił jej miejsce, uniósł jedną brew a ręką poprawił 'niedorobionego' dreda które leciał mu co chwilę na oczy.

Charlie

Spojrzała na chłopaka po czym się uśmiechnęła. Nie wiedziała co powiedzieć więc się przedstawiła
Jestem Weronika - powiedziałą podając chłopakowi rękę.

Jamal

- ładne imię, Wera - zamyślił się przez chwile trzymaąc jej dłoń. No bo też jej podał, no.
- aha, tak... ja jestem Jamal - powiedział szybko puszczając jej dłoń.
- spacer? - zapytał z ciekawości mając na myśli to po co tu przyszła, raczej nie z dzieckiem, chyba.

Charlie

Dobra może być, ale nie zadługi - powiedziała uśmiechając się do chłopaka po czym wstała z ławki.

Jamal

- mhm, mhm - zaśmiał się.
- rozumiem, nie chcesz spóźnić się do domu w którym czeka na ciebie chłopak? - zlustrował ją uważnie i uśmiechnął się życzliwie.

Charlie

Nie. Nie mogę za dużo chodzić - powiedziała z uśmiechem.
Zaraz po takim wielkim spaceru kręgosłóp bedzie mnie bolał - o tak Wera miała lekkie problemy z nim, ale dzięki ciąży one nasiliły się.

Jamal

- ahh, rozumiem - powiedział.
- to może zostaniemy i pohustamy się z dzieciolami? - zaciesz. Jemu to było i tak obojętne, o.

Charlie

Nie lubię dzieci - powiedziala z uśmiechem.
Tylko krzyczą i tupią nogami. A tak poza tym to trochę ruchu mi nie zaszkodzi.

Jamal

- no ok, jak chcesz. Ale pamiętaj, ja nie nalegam. Jestem grzecznym chłopcem - uśmiechnął się szeroko i wstał z ławki.

Charlie

Masz tu gokoś - zapytała idąc koło chłopaka.

Nikki