Stary plac zabaw.

Adrian

Wygram z Tobą. To jest pewne. - zaśmiał się i faktycznie bujał się wyżej od dziewczyny. Spojrzał na nią szczerząc się.

Charlotte

Nie bądź taki pewny siebie - znowu wytknęła mu język. - oj, za dobrze to ty mnie jeszcze nie znasz - zaśmiała się. Przyspieszyła tak że po chwili bujała się jeszcze wyżej niż on. - uśmiechnęła się chytrze - no i co? kto teraz jest górą..

Adrian

Po paru sekundach chłopak znów ją wyprzedził. - Ja - zachichotał, a po chwili również uśmiechnął się do niej chytrze. Wziął głęboki wdech patrząc na nią.

Charlotte

Osz, ty. I tak Cię zaraz wyprzedze - wytknęla mu język. Po chwili byla jeszcze wyżej. - Jak myślisz można jeszcze wyżej czy już nie - zaśmiała się patrząc w niebo.

Adrian

Chyba wole nie próbować. - zaśmiał się będąc na poziomie dziewczyny. Zaczął powoli hamować aż w końcu stał w miejscu.

Charlotte

Szczerze mówiąc to ja też - zaśmiała się. Bujała się jeszcze przez chwilę ale już nie co wolniej. Po chwili zachamowała. - No to można powiedzieć że był remis - uśmiechnęła się do chłopaka.

Adrian

No co Ty. Ja nigdy nie przegrywam! - zażartował chichocząc. Chłopak zszedł z huśtawki i usiadł na ławce, która była blisko nich. Uśmiechnął się lekko do dziewczyny wyciągając komórkę z kieszeni by sprawdzić która godzina.

Charlotte

Ja też nie. No ale wiesz, nie przegrałeś ani nie wygrałeś. poprostu.. remis - zaśmiała się. Patrzyła na niebo. Hmm.. która mogła być godzina, kto wie ile ona tu już siedzi - pomyślala. xd.

Adrian

Chłopak schował komórkę i poklepał dłonią miejsce obok siebie. - Chodź tutaj. Nie lubie być tak daleko od osoby, z którą rozmawiam. - wyszczerzył szereg białych zębów w szerokim uśmiechu skierowanym do dziewczyny.

Charlotte

Uśmiechnęla się do chłopaka. No, dobra, dobra, już idę - zaśmiała się. Wstała z huśtawki i poszła w stronę Adriana. Usiadła obok niego. No i jestem - wytknęła mu język,.

Adrian

No, a teraz możesz znaleźć jakiś temat do rozmowy. Chyba, że chcesz w coś zagrać. - powiedział po chwili zastanowienia. Rozejrzał się po placu. Adrian był troche dziecinny, prawda, ale to można wyciąć. xd

Charlotte

Czemu to ja mam myśleć, co? , no weź ty wymyśl bo mi.. nie chce się - wytknęła mu język. No dobra, ale jeśli mielibyśmy w coś grać to w co - powiedziała po chwili..

Adrian

Nie mam pojęcia. Ty dzisiaj będziesz myśleć. Ja moge jutro. Oczywiście jak zechcesz się ze mną spotkać. - powiedział biorąc głęboki wdech nosem, a po chwili wypuścił powietrze z cichym świstem.

Charlotte

Hahaha - zaśmiała się. Jasne nie ma tak!. Patrząc na niego powiedziała - A no nie wiem, zobaczę - wytknęła mu język. Może.. może.. kto wie - dodała po chwili, uśmiechnęła się chytrze.

Adrian

Bo przecież ja jestem tylko takim brzydkim, małym chłopczykiem, który przyszedł na plac. Pewnie masz takich na pęczki i Twój kalendarz jest przepełniony, co? - zachichotał patrząc na dziewczynę.