Spożywczak xd

Cristian Verso

Wstał za dziewczyną.- Ty.- powiedział krótko. Kto jak kto, ale dziewczyna lepiej się zajmie Astmą, niż on.

Martha Obentley

-Jeśli tak tego chcesz. - uśmiechnęła się szeroko. Z miłą chęcią weźmie do siebie suczkę. - Chodźmy gdzieś. - powiedziała po chwili, patrząc z lekkim uśmiechem na Cristiana.

Cristian Verso

Skinął głową.- Jasne, a gdzie? Do domu, czy na jakiś spacer?- zapytał z lekkim uśmiechem na twarzy.

Astma

- No w końcu! - sapnęła z radością i wstała. Rozejrzała się dokoła. Faceta z hot dogiem już nie było, a szkoda bo zrobiła się strasznie głodna. No cóż będzie musiała to przeżyć. Nie zamierzała marudzić tym bardziej przy nowym właścicielu, żeby go nie zniechęcić do siebie. xd Na pytanie chłopaka odparła. - Nie wiem, niech dziewczyna decyduję. Przecież moje słowa się i tak nie liczą.

Martha Obentley

-Z domu dopiero co wyszliśmy. Chodźmy nad jezioro. Tam, gdzie się spotkaliśmy. - uśmiechnęła się. Spojrzała na suczkę. - A może jabłko chcesz, co? - spytała, chichocząc i pociągnęła Cristiana, ruszając przed siebie. Zawołała jeszcze goldenkę. Później ją jakoś nazwie. Ugryzła jabłko.

Możesz skorzystać z tego zaszczytu i napisać xd

Astma

Wzdrygnęła się z obrzydzeniem. - O nie! Na tyle głodna to ja jeszcze nie jestem. - powiedziała przenosząc wzrok na dziewczynę. Nie cierpiała jabłek, gustowała raczej bardziej w bananach albo pomarańczach, o! To dopiero były delicje... xd

Cristian Verso

- A myślisz, że ja pamiętam, które to?- zaśmiał się, oczywiście wiedział. Wyszczerzył zęby, no i co przeważnie po tym się dzieje.. wyszli.

Cristian Verso

Chwycił koszyk zaraz po wejściu do środka. - No to do boju.- mruknął do siebie. Nigdy tego nie lubił. Jakieś serki, wędlina, chleb.. Wszystko by było ładne, piękne, ale po co, aż tyle tego. Każda rzecz ma swój rodzaj, a firmy prześcigają się, która lepsza. No cóż.. bywa i tak. Cristian powoli przechodził między regałami, co chwila wybierając coś, cokolwiek. A to płatki, zupki, jakieś warzywa o dziwo..

Martha Obentley

Martha weszła do spożywczaka. Niestety, ale trzeba się w coś zaopatrzyć, lodówka sama się nie zapełni. Chwyciła koszyk w dłoń i zaczęła spacerować między reagałami, uważnie lustrując to, co się na nich znajduje. Wrzucała do środka niektóre produkty, starała się zrobić te zakupy jak najprędzej. Kupić to, co trzeba i do widzenia. Po co stać tu godzinami.

Cristian Verso

Cristian właśnie wracał z działu wędlin. Teraz.. czy dobrą kiełbasę kupił? Taa, niby w New Jersey taniej i ma dziwny układ z kumplem. Wyjął telefon i czytając smsa z dodatkową instrukcją, tego co ma kupić, szedł na ślepo. I jak bywa, natknął się na dziewczynę. - Przepraszam.- wydusił tylko, nie zwracając większej uwagi na jej osobę. Poszedł kilka kroków dalej zaczytany.

Martha Obentley

Martha, wytrącona z zamyślenia i może trochę z równowagi, spojrzała pośpiesznie na człowieka, który dokonał tego jakże haniebnego czynu. Zmierzyła go wzrokiem, unosząc jedną brew i wzruszyła ramionami. Nie mogła dokładniej mu się przyjrzeć, bo był odwrócony, a szkoda. Patrząc od tyłu nie można się za wiele dowiedzieć.
-Nie ma sprawy, nic się nie stało - rzuciła za nim, chociaż nie była pewna czy zwróci na to uwagę. Nie zastanawiając się nad tym dłużej, powróciła do swojego zajęcia.

Cristian Verso

Chłopak słysząc jakiś głos, nawet mu znajomy. Tylko skąd.. Nigdy nie miał tej pamięci to osób, a tym bardziej po tak długim czasie. Pamięta ich, ale głos, zapach, czy cokolwiek to, to już trudniej. Odwrócił w stronę dziewczyny głowę i jedynie się uśmiechnął. Chwilę tak postanowił stać, a nóż coś się stanie. A teraz, to o czym myśli, będzie prawdziwe. A mianowicie, czyżby to Martha? Ale nie.. Martha była trochę inna, nie to nie ona.

Martha Obentley

Czując na sobie wzrok, natychmiast się odwróciła. Spojrzała na chłopaka i dokładnie mu się przyjrzała. No cóż, rozpoznała w nim jedną osobę. Czyli to on nie patrzy gdzie chodzi!
-Coś się stało? - zapytała. W środku poczuła przypływ radości, tak wielkiej radości, że wręcz ją rozsadzało. Miała ochotę rzucić mu się na szyję i tak mocno uściskać, że bałaby się o jego życie. Ale nie może nic zrobić. Nie będzie nic ujawniać, dopytywać się, poczeka na rozwój sytuacji. Zobaczy, czy on się zorientuje.

ja spadam, bajuu Wesoly

Cristian Verso

Pokręcił powoli głowo, w prawo, lewo, prawo, lewo. Za każdym razem uśmiechając się szerzej. - Wszystko jest w absolutnym porządku. - odparł. Wyjął ponownie telefon, zobaczył tylko co do niego przyszło. Kolejna lista? No nie, dosyć. Schował telefon.
- Miło było panią po prostu zobaczyć, Martha.- dodał tylko zaraz wychodząc z działu, a chowając się w następnym. Jakby po prostu, specjalnie się schował, żeby hm.. była zabawa?

Baju Wesoly

Martha Obentley

Zupełnie zaskoczona jego reakcją i szybkim odejściem, spojrzała na półkę, a zaraz potem w miejsce, gdzie go przed chwilką widziała. Uśmiechnęła się szeroko. Nieee, nic się nie zmienił. Nadal taki sam Cristian. Dołożyla do koszyka jeszcze puszkę suszonych pomidorów, bo nic innego mi w tej chwili do głowy nie przychodzi (xd), i ruszyła dalej w poszukiwaniu potrzebnych rzeczy i może trochę chłopaka. Gdzie on polazł? Diabli wiedzą.

sieeeeeemaaaaa, dawno Cie nie widziałam xd