Spożywczak xd

Cristian Verso

Tym czasem on zabrał z półek makaron, sos do spaghetti, jakieś wino. Podszedł do dziewczyny, oczywiście zachodząc ją od tyłu, a jakby inaczej. Przełożył te rzeczy ze swojego do jej koszyka. - Dziś, u mnie, ja płacę.- rzucił krótko. Mrugnął okiem, uśmiechnął się kątem ust. Przejął koszyk pod kontrolę i podjechał do kasy. Chciała coś jeszcze? Trudno. Potem sobie dokupi, on już zakupy skończył.

No elo, elo Wesoly

Martha Obentley

hahah, to było dobre Wesoly

coś mi jakoś fajnie jest..

Znowu ją zaskakuje. I co ona biedna ma zrobić? Rozłożyła bezradnie ręce, otworzyła usta chcąc coś powiedziec, ale nic nie mogła z siebie wydusić. Poddaje się. Ruszyła wolnym krokiem przed siebie, w myslach zastanawiając się, czy niczego nie brakuje, ale najwyżej potem jeszcze raz przejdzie się do najbliższego sklepu. Nie wiedząc zupełnie co ma robić, bo jej plany zmieniły się całkowicie, do tego zabrano jej zakupy, podeszła do chłopaka. Nic nie mówiąc stanęła obok niego i obserwowała jak produkty przesuwają się na taśmie. Albo co tam.

nossa, nossa!

Cristian Verso

Odwrócił na nią wzrok, uniósł brew w górę.- Zrobiłaś sobie operację? Naciągnęli Ci tak skórę, ze nie możesz mówić?- wyszczerzył oczy. Oczywiście w żartach. Chwilę potem zaśmiał się pod nosem kręcąc głową.- Zawsze lepiej. Jak kobieta nie gada to można spokojnie mecz oglądać.- dodał, szturchając ją lekko łokciem.

Martha Obentley

-Ty naprawdę nic się nie zmieniłeś - podsumowała. Podniosła na niego wzrok i oddała mu szturchnięcie z jakże złośliwym uśmieszkiem. Sam zaczął, to ma. - To może ja sobie odejdę, wiesz, nie będę Ci przeszkadzać, nie wiem co zamierzałeś zrobić - powiedziała zupełnie obojętnie, sprawdzając godzinę w telefonie, po czym ponownie spojrzała na taśmę. Zakupy trochę odjechały, a cooo tam.

Cristian Verso

Zmierzył ją wzrokiem.- Niee, nie wiem o co Ci chodzi ogólnie.- stwierdził wzruszając ramionami. Wyjął portfel, zapłacił za jedzenie, wcześniej chwilkę flirtując z ekspedientką. Oj tam, oj tam, ładna była. Marnuje się tylko na tej kasie, co też to jej powiedział.
- Zbieramy się mała.- zrzucił do Marthy, chwytając za zakupy.

Martha Obentley

-Tak ogólnie to spoko, stary - odpowiedziała chłopakowi, a następnie, gdy ten się oczywiście odwrócił, pokazała coś kasjerce na migi. Uśmiechnęła się do niej przyjaźnie i podążyła za Cristianem. Gdyby ktoś powiedział jej, że wyjdzie ze sklepu w takim towarzystwie, chyba by go wyśmiała, bo nie wierzyla już w takie przypadki.

Cristian Verso

- Chcesz iść do domu, czy wbijamy do mnie od razu?- zapytał, otwierając drzwi, a tym samym puszczając dziewczynę przodem. Zimno, zimno, zimno jest. Pewnie niedługo jeszcze sypnie śniegiem. Jak dobrze, ze faceci nie noszą szpilek. Ktoś w końcu musi się trzymać na tym lodzie.

Martha Obentley

- Tak naprawdę nie mam nic do roboty, więc jeżeli tak bardzo tego chcesz, to możemy pójśc od razu do Ciebie. A no i daj mi jedną siatkę - uśmiechnęła się miło, wyciągając jedną rękę w stronę siatki. Tam były też jej zakupy, a ona nie lubiła gdy ktoś za nią nosił. No, może ciężkie rzeczy odda bez problemu.

Cristian Verso

- Nie chcesz się wystroić, jakaś kiecka, perfumy, fryzura? I inne takie wasze tam?- zapytał śmiejąc się. O tak, przypomniała mu się historia sprzed roku. Pokręcił głową na samą myśl. - I nie, nie ma mowy. Ja to będę nosił.- dodał stanowczo.

Martha Obentley

Spojrzała na niego tak, jakby piorun strzelił. Martha nie była takim typem dziewczyny, dziwne, że o tym zapomniał albo po prostu nie dostrzegł.
- A po co mam się stroić? Jest jakiś powód ku temu? - zapytała. Wyjęła z kieszeni kurtki rękawiczki i nasunęła je na dłonie. Zdecydowanie za zimno.

Cristian Verso

- Nie, nic, nic. Chodź.- odpowiedział uśmiechając się w kąciku ust. Chwycił ją na moment w pasie, jakby do uścisku. Zaraz potem puścił i podążyli do mieszkania chłopaka.

Napiszesz już tam? Wesoly