Znaleziono 247 wyników

*Powiedzmy, że minęła jakaś godzina, coś w tym stylu.

*
Chłopak zbudził się, lecz nie otworzył oczu. Leżał tak, przez jakiś kwadrans, myśląc o wyjeździe. W końcu je otworzył. Rozejrzał się po ciem ...

Nic nie powiedział, nie miał zamiaru. Co by miał teraz powiedzieć? Po chwili zamknął oczy, i nie wiadomo kiedy - zasnął.

- Będę... nie będę... - powiedział, po czym przeniósł wzrok z dziewczyny na okno. Dopiero teraz przypomniał sobie o Anett, na pewno będzie zła, że rodzice mają przyjechać.

Ja właśnie nie wiem, co mam pisać xd
Lekarz zaczął coś gadać o tym, że chłopak będzie musiał jeździć na wózku, że ma coś z nogami itp. , czyli wszystko to, co słyszał. -Jednak jesteśmy pewni, że może ...

-Jak chcesz, nie musisz. - powiedział, po czym spojrzał się wyczekującym wzrokiem na lekarza.

- Taa - mruknął. I tak oto dowie się, co mu jest. Trudno. A potem jeszcze zostawi go tak samo, jak zostawiła go Jane. Takie było jego życie, z tym się trzeba było pogodzić.

- Skłamałbym mówiąc, że jest wszystko w porządku. - powiedział. Ale co miał jej powiedzieć? Że ma coś z nogami, że ich nie czuje? Że może być inwalidą? Niee, nie miał zamiaru jej o tym mówić.

Przytaknął jej cicho. Po czym zamknął oczy. Strasznie bolała go lewa ręka, ale nie miał zamiaru dzielić się tym z dziewczyną. Miał nadzieję, że lekarz niedługo do niego przyjdzie, chciałby się w końcu ...

-Jeśli chodzi o mój wyjazd... Nie muszę i nie mam zamiaru nigdzie jechać. Moim rodzicom nigdy na mnie nie zależało, więc wcale nie muszę jechać. - powiedział stanowczo. Miał zamiar uzgodnić z lekarzem ...

- Co do wyjazdu, rodzice zabierają mnie do jakieś lepszej kliniki, czy coś. Co do tego pierwszego... Na prawdę chcesz, żebym powiedział ci jak jest na prawdę? - mruknął. Nie czekał jednak na odpowiedź ...

I ona nie zrozumiała go, jak Jane. -Kurde, dlaczego dziewczyny nigdy nic nie rozumieją. - mruknął cicho. -Wyjeżdżam. - powiedział po chwili, by zmienić temat.

Westchnął. -Chcę ci powiedzieć, że między mną a nią nic nie ma. - powiedział stanowczo. Już był tego pewien.

-Po pierwsze, chciałem cię przeprosić. - powiedział, po czym spojrzał przelotnie na okno. Potem jego wzrok opadł na dziewczynę. -Musiałem wtedy porozmawiać z Jane, wiesz, to było dla mnie bardzo ważne ...

Uśmiechnął się widząc dziewczynę. - Wiedziałem, że przyjdziesz. - powiedział, uśmiechając się lekko. - Słuchaj, chciałem pogadać o tamtym wieczorze... - zaczął, po czym czekał na reakcję dziewczyny.

- Nie wiem. - mruknął, choć wiedział, na jak długo. - Zaraz będzie tu Juliett... Wolałbym, żebyś wyszła. - powiedział do Jane.